تغییرات پروفایل متابولیک گوساله های هلشتاین متعاقب عضلانی تجویز دگزامتازون و ایزوفلوپردون

اختلالات متابولیکی یکی از مهم ترین عوارض جانبی گلوکوکورتیکوئیدهاست. در این پژوهش ۱۰ راس گوساله به ظاهر سالم ۸-۶ ماهه نژاد هلشتاین به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به گروه اول دگزامتازون و به گروه دوم ایزوفلوپردون با دوز ۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت عضلانی در دو روز متوالی تزریق شد. نمونه های خون از دو گروه مورد مطالعه در روزهای صفر، ۱، ۲، ۳، ۵ و ۷ اخذ و سرم ها جدا شد. میزان گلوکز، بتا- هیدروکسی بوتیریک اسید، اسیدهای چرب غیراستریفیه، کلسترول، تری گلیسرید و لیپوپروتئین های با چگالی زیاد، کم و بسیارکم در نمونه های سرم جمع آوری شده مورد سنجش قرارگرفت. گلوکز به طور معنی داری پس از تزریق دو دوز دارو افزایش پیداکرد (۰۵‎/۰>P)‎. ایزوفلوپردون نسبت به دگزامتازون غلظت گلوکز را به-طور معنی دار و به مقدار بیشتری افزایش داد (۰۵‎/۰>P)‎. غلظت سرمی بتا-هیدروکسی بوتیریک اسید و اسیدهای چرب غیراستریفیه نیز به طور معنی داری در گروه های دگزامتازون و ایزوفلوپردون افزایش یافت (۰۵‎/۰>P)‎. سطح بتا-هیدروکسی بوتیریک اسید و اسیدهای چرب غیراستریفیه در سرم در گروه ایزوفلوپردون نسبت به گروه دگزامتازون به طور معنی داری بالاتر بود (۰۵‎/۰>P)‎. سطح سرمی شاخص های لیپیدی نیز پس از تزریق دو دارو به طور معنی داری افزایش یافت (۰۵‎/۰>P)‎ و غلظت لیپیدها متعاقب تزریق ایزوفلوپردون درمقایسه با دگزامتازون با افزایش بیشتری همراه بود. دگزامتازون و ایزوفلوپردون مسیرهای متابولیکی گوساله های هلشتاین را دچار تغییر می کنند که می تواند به عنوان بخشی از عوارض جانبی این داروها قلمداد شود.

Keywords:

گوساله های هلشتاین , دگزامتازون , اختلالات متابولیکی , ایزوفلوپردون