بررسی اقتصاد آموزشی از منظر مکاتب اقتصادی

یکی از ارکان اساسی توسعه یک کشور، بخش آموزش آن است. این بخش از آن جهت دارای اهمیت فوق العاده است که هم ابزاری مهم برای توسعه بوده و هم یکی از اهداف توسعه محسوب می شود. در کشورهای مختلف، استقرار و فعالیت نظامهای آموزشی به یک جریان عادی و مستمر تبدیل شده است و هر ساله بخش عظیمی از منابع مادی، در قالب بودجه های دولتی و هزینه های شخصی، در این راه صرف می شود. اقتصاد آموزش و پرورش از دو واژه «اقتصاد» و «آموزش و پرورش» ترکیب شده است که به تبع تلقی از واژه اقتصاد در حوزه علم اقتصاد و از منظر «آموزش و پرورش» در حیطه علوم تربیتی قرار دارد. ولی این علم ترکیبی، کاربرد علم اقتصاد در نظام آموزش و پرورش را مورد توجه قرار می دهد و آموزش و پرورش را قادر می سازد تا ضمن به کارگیری منطقی یافته های علم اقتصاد، آموزش و پرورش با کیفیت را با قیمت ارزان در اختیار مردم قرار دهد و شرایطی را فراهم می سازد تا تربیت یافتگان آموزش و پرورش یعنی انسان ها، با بهره گیری و تاثیر و تاثری که از «آموزش و پرورش»، «محیط زیست»، «بهداشت و تغذیه»، «اشتغال»، و آزادی سیاسی و اقتصادی به عمل می آورند خود را به منابع انسانی و سرمایه انسانی در جامعه تبدیل کنند. منابعی که خود در چرخه مستمر هدایت منابع جامعه به سوی توسعه و سعادت نقش اصلی را دارد و در راه وصول به توسعه پایدار و ضمن بهره گرفتن از فرهنگ خودی اقدام به تنظیم روابط منابع جامعه و زایش و پخش عناصر توسعه در تمامی ابعاد می کند و بالاخره، اقتصاد آموزش و پرورش ده ها سوال مطرح و پاسخ از آن را از آموزش و پرورش طلب می کند. در این مقاله به بررسی موضوع اقتصاد آموزش و پرورش و نظریه های آن پرداخته ایم.

Keywords:

اقتصاد آموزشی , مکاتب اقتصادی , آموزش و پرورش