مطالعه و بررسی نقش بتن آسفالتی گرم در خطوط بالاستی راه آهن

قریب به دو صده است که به شکل وسیع از خطوط ریلی برای حمل و نقل استفاده میشود و در طول این مدت، ساختار خط، سرعت قطار، تناژ عبوری سالیانه و بار قطارها به شکل مهمی دستخوش تغییر شده اند، امروزه در برخی نقاط دنیا به طور متداول از لکوموتیوهای محور سنگین استفاده میشود که در این قطارها بار محوری بیشینه تا ۳۶ تن افزایش یافته است. همچنین، هر سال رکورد بیشتری برای تناژ عبوری ثبت میشود. تمامی این تحولات، به منظور افزایش سوددهی و مستلزم خطوط کارآمد و اجزای سالم است. به دلیل نارسایی های ساختار خطوط بالاستی، مشکلات عدیده ای در این خطوط گسترش یافته اند. این مشکلات را میتوان به دو گروه گسیختگی بستر و گسیختگی اجزای سازه ای خط دسته بندی نمود. طی دو دهه گذشته تحقیقات متعددی در زمینه استفاده از خطوط آسفالتی انجام شده است. نتیجه این تحقیقات موید آن است که وجود لایه آسفالت به عنوان یکی از اجزای زیرسازی خطوط ریلی، مزایای متعددی را فراهم میکند که در نهایت منجر به افزایش ظرفیت خط و کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری آن می گردد. از جمله مزایای عمده به کارگیری این سیستم میتوان به مواردی همچون جداشدگی بستر از لایه بالاست، کاهش توزیع تنش روی بستر، آب بندی و نفوذناپذیری بستر و تسهیل در توزیع یکنواخت تنش ناشی از بار زنده روی بستر اشاره نمود.

Keywords:

راه آهن , روسازی , بتن آسفالتی , خطوط بالاستی