پیشنهادهایی برای ارتقاء جایگاه آرامستانهای شهری با رویکرد زیبایی شناسی و با نگاه به باغ ایرانی (مطالعه موردی: آرامستان نوبلی شهر قزوین)

آرامستان ها در بسیاری از شهرهای امروز ایران به فضایی باز در مقیاس کلان تبدیل شده است، این در حالی است که به نظر می رسد فضایی با عملکرد آرامستان پتانسیل های فراوانی را از جنبه های اجتماعی، فرهنگی و زیبایی شناسی دارا است. این مقاله به موضوع آرامستان های شهری و پتانسیل های دیده نشده ی آن های می پردازد. با به کارگیری اصول طراحی آرامستان های طراحی شده در نمونه های خارجی و همچنین استفاده از ظرفیت های موجود در آرامستان های داخلی می توان به بازطراحی و در نتیجه ارتقاء جایگاه آرامستان های شهری دست یافت. آرامستان نوبلی (صدر) واقع در محور جنوبی و در مسیر یکی از راه های شریانی مهم شهر قزوین می باشد. این آرامستان به دلیل قرارگیری در بافت قدیمی شهر، عدم فضاسازی مناسب و بی توجهی به ظرفیت های زیبایی شناسی، از لحاظ سیما و دیدهای بصری دچار ضعف شده است. به نظر می رسد با طراحی مناسب، دقیق و هوشمندانه و توجه به معیار های زیبایی شناسی و همچنین اصول طراحی باغ ایرانی بتوان به بازطراحی این آرامستان پرداخت. تحقیق حاضر از نوع کاربردی می باشد که به روش توصیفی-تحلیلی و میدانی صورت گرفته است. اطلاعات مورد نیاز نیز از طریق مشاهدات میدانی، مطالعه اسناد کتابخانه ای، مصاحبه و پرسش نامه جمع آوری گردیده و پس از تحلیل آنها به اصول و معیار کلی برای طراحی دست پیدا کرده و در نهایت اصول پیشنهادی و راهکار جهت بازطراحی و ارتقا جایگاه آرامستان نوبلی ارائه گردیده است.

Keywords:

آرامستان های شهری , اصول زیبایی شناسی , باغ ایرانی , آرامستان نوبلی قزوین.