اولویت بندی استانداردهای مسکن مناسب، با روش شمارش بردا (نمونه موردی: HHSRS , DHS, HFS , کیفیت مسکن آمریکا, سیاستگذاری مسکن هلند)

در این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای، پنج استاندارد معتبر کیفیت مسکن مناسب، شامل استانداردهای HHSRS , DHS, HFS, استاندارد کیفیت مسکن آمریکا, سیاستگذاری مسکن هلند، مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از انجام پژوهش، مقایسه شاخص های مورد تاکید استانداردهای مذکور و اولویت این شاخص ها بوده است. برای نیل به این هدف کیفیت ساختاری، کیفیت عملکردی، کیفیت جنبه های متنوع محیط زندگی، کیفیت ایمنی، کیفیت انرژی و کیفیت بهداشت روانی به عنوان شش شاخص اصلی مدنظر قرار گرفته است. این شش شاخص و زیرشاخص های مربوط به آنها فارغ از اینکه مربوط به چه استانداردی باشند در معرض قضاوت کارشناسان قرار گرفته و رتبه بندی شده اند. در این پژوهش با استناد به نتایج حاصل از ارزیابی میدانی صورت گرفته در خصوص اولویت بندی شاخص های ذکر شده ، ضمن تطبیق هر کدام از گزاره های استانداردهای مختلف با زیرشاخص متناظری که مبنای مقایسه قرار گرفته است، از روش های تصمیم گیری چند شاخصه نسبت به تعیین وزن نسبی زیر شاخص ها و شاخص های مربوط به هر کدام از استانداردهای مورد مطالعه اقدام شده است. در گام نهائی با توجه به این که شاخص های مربوط به استانداردها، مبنای اولویت بندی بوده اند و از طرفی ناهمگونی قابل توجهی بین وزن های زیر شاخص های هر استاندارد وجود داشت، نویسندگان به این نتیجه رسیدند که جهت اولویت بندی استانداردها از روش شمارش بردا استفاده نمایند. استفاده از روش شمارش بردا در این پژوهش آشکار ساخته است که تعیین اولویت استانداردها از روش وزن شاخص های مربوط به هر استاندارد، دارای اعتبار بیشتری نسبت به روش تعیین اولویت استانداردها بر اساس اولویت شاخص ها، می باشد. با توجه به نتایج تحلیلی پژوهش حاضر، استاندارد HHSRS بر اساس وزن شاخص های مربوط به هر استاندارد در مقایسه با سایر استانداردها دارای اولویت دوم می باشد در حالی که در بررسی اولویت استانداردها بر اساس اولویت شاخص ها، این استاندارد دارای اولویت آخر می باشد. با توجه به تلفیق نتایج حاصل از دو روش مذکور به نظر می رسد استانداردهای سیاستگذاری مسکن هلند و استاندارد DHS دارای جامعیت بیشتری نسبت به سایر استانداردها هستند.

Keywords:

استانداردهای مسکن , اولویت بندی , شاخص های ارزیابی , شمارش بردا