تحلیل رفتار انرژی ساختمان مدرسه در شهر کرمان با توجه به گروه بندی ساختمان از منظر مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان (با نرم افزار TRNSYS)

آموزش برای حفاظت از محیط زیست نه تنها به عنوان جز تفکیک ناپذیر توسعه پایدار، بلکه به عنوان ارزش بنیادین مورد نیاز نسل امروز و نسل های آتی است. از این رو ساخت محیط های آموزشی با رویکرد انرژی و محیط زیست از یک سو کمک شایانی به افزایش سواد محیطی در خصوص اهمیت انرژی و محیط زیست می کند و از سویی دیگر منجر به کنترل و کاهش مصرف سوخت و آلایندگی های زیست محیطی می شود. از این رو در این پژوهش با طراحی ساختمان یک مدرسه به بررسی نیاز حرارتی ساختمان پرداخته شد و سپس با توجه به نیاز حرارتی ساختمان، بازه زمانی فعالیت مدرسه و منطقه جغرافیایی طرح اقدام به مدل سازی طرح و بررسی رفتار حرارتی ساختمان و تاثیرات زیست محیطی آن در گروه های مختلف ساختمان از لحاظ صرفه جویی در مصرف انرژی بر اساس مباحث مقررات ملی ساختمان در محیط نرم افزار TRNSYS شد. نتایج نشان داد بیشترین تلفات حرارتی گروه های ۱، ۲ و ۳ ساختمان در سردترین ماه سال به مقدار ۲۳.۵، ۲۰.۴ و ۱۶.۲ گیگاژول-ساعت می باشد. با در نظر گرفتن گروه ۱ مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان نسبت به گروه ۳ می توان بیش از ۳۰% در مصرف انرژی صرفه جویی کرد. دیوار های خارجی با دارا بودن ۵۱% از مزهای خروج انرژی ساختمان سهمی ۴۶ درصدی و فضاهای کنترل نشده از قبیل راه پله ها و راهروها با دارا بودن ۱.۳% از مرزهای خروج انرژی با ۰.۹% سهم خروج انرژی بیشترین و کمترین نقش را در از دست دادن گرمای مدرسه دارند. البته بیشترین مقدار اتلاف انرژی با توجه به مساحت اشغال شده به ترتیب مربوط به درب های باز شو ۳% و پنجره ها ۲۷.۳% است در صورتی که سهم آن ها در فضای اشغال شده مرز های خروج انرژی ۰.۷% و ۷.۹% می باشد. همچنین کاهش تولید بیش از ۶.۵۲ تن دی اکسید کربن در نتیجه رعایت الزامات گروه ۱ ساختمان در مقابل رعایت کردن الزامات گروه ۳ ساختمان مشاهده شد.

Keywords:

توسعه پایدار , محیط زیست , ساختمان مدرسه , , TRNSYS , CO۲