تحلیل راهبردی تاثیر توزیع بهینه امکانات و خدمات شهری بر دستیابی به عدالت اجتماعی در اهواز

یکی از راه های دستیابی به توسعه پایدار شهری، فراهم نمودن امکانات و خدمات مورد نیاز شهروندان ساکن در محلات شهری است. سازمان فضایی متعادل در شهرها نوعی از پایداری شهری است و زمانی محقق خواهد شد که هماهنگی و سازگاری منطقی بین پراکنش جمعیت و توزیع خدمات در شهرها به وجود آید.این پژوهش با هدف تحلیل راهبردی تاثیر توزیع بهینه امکانات و خدمات شهری بر دستیابی به عدالت اجتماعی در اهواز انجام شد. بنا به ماهیت موضوع و اهدافی که برای آن پیش بینی شده، از نوع توصیفی تحلیلی و در زمره تحقیقات کاربردی است. روش تحقیق کتابخانه ای روش میدانی، جامعه آماری جمعیت منطقه هفت(۱۴۸۰۹۰ نفر) و حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۳۸۰ نفر می باشند. به منظور اثبات فرضیه ها از آزمون T استفاده شده است. و از تکنیک ویکورجهت بررسی و تحلیل به منظور ارائه استراتژیهای مناسب استفاده شده است.در این پژوهش فرضیه ای مطرح شد که نتایج حاصل از۱۱گویه میانگین (۴۵/۳) را بدست آورد. همچنین براساس نتایج حاصل از مدل ویکور با عنایت به برقراربودن شروط، رتبه بندی قابل قبول بوده و بهترین جواب سازشی طبق نتایج محله آسیاباد با ضریب صفر است. ترتیب سایر مناطق با مقدار Qiبدست آمده است.(رتبه دوم عامری، رتبه سوم منبع آب و رتبه چهارم الصافی) قرار دارند. نتایج پژوهش نشان میدهد که توزیع خدمات شهری در محلات منتخب منطقه هفت توزیع عادلانه ای نیست و برای رسیدن به پایداری در بین محلات نیاز به باز توزیع فضایی خدمات ضروری می باشد.

Keywords:

توزیع بهینه , امکانات و خدمات شهری , عدالت اجتماعی , اهواز