واکاوی وضعیت آینده شهرها و برنامه ریزی شهری در دوران پساکرونایی

شیوع و گسترش ویروس کرونا از سال ۲۰۲۰ به بعد علاوه بر آنکه مشکلات متعددی را در زمینههای بهداشتی، ایمنی، سلامت، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... بوجود آورد؛ عملکرد شهرها یا به عبارت بهتر عملکرد مدیریتی شهرها را نیز متوجه تغییرات چشمگیری ساخت. همهگیری کووید-۱۹ فصل نوینی را در شهرسازی جهان، پدید آورد. نوآوری مدرن در برنامهریزی شهری با شروع پندمی آغاز و در دوران پساکرونا با شدت هر چه بیشتر ادامه مییابد. دگردیسی در مفهوم فضا و مکان تنها یکی از نمودهای زندگی در دوران پساکرونایی است. دیستوپیا یا اتوپیا؟ تقابل بین این دو نوع نگاه را بایستی با توجه به نحوه عملکرد سیاستگذاران و ذینفعان شهری تبیین نمود. توجه به مطالعات آیندهنگاری در واکاوی وضعیت آینده شهرها در دوران پساپندمی یکی از مهمترین رهیافتهای مطالعاتی به منظور شناسایی مسائل و مشکلات احتمالی آتی و به تبع آن برنامهریزی به منظور حل آنها میباشد. امتزاج برنامهریزی شهری با مفهوم آیندهنگاری از ضرورتهای علم نوین شهرسازی در قرن بیستویکم میباشد. این پژوهش، از نوع مروری است و اطلاعات آن از طریق مطالعات کتابخانهای به دست آمده است. پژوهش حاضر، با نگاهی سیستمی به شناسایی چالشهای پیشران بحرانهای شهری پرداخته و با تاکید به مطالعات آیندهنگاری درصدد ارائه چشماندازی بلندمدت جهت ارتقای زیستپذیری شهری شهروندان در دوران پساکرونا میباشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که باوجود اینکه پاندمی، بسیاری از زیرساختهای اقتصادی در سرتاسر جهان را تحتالشعاع خود قرار داد. اما آنچه که در این کشاکش سراسری بین کشورها تعیینکننده بود، مسئله میزان تابآوری در برابر پاندمی است. افزایش تابآوری در زیرساختهای اقتصادی، دیجیتالی، الکترونیکی و در یک کلام توجه به مقوله رشد هوشمند شهری به عنوان اصلیترین راه در مواجه با این شیوه گذار جهانی در قرن بیستویکم مطرح میشود.

Keywords:

کووید-۱۹ , دیستوپیا , اتوپیا , آینده نگاری , پساکرونا.