مدیریت و مهندسی شبکه حمل و نقل درون شهری از دیدگاه آسیب شناسی زیست محیطی

اثرات و نقش مهم حمل و نقل و ترافیک در شئون مختلف فردی و اجتماعی مردم شهرها امری واضح و انکارناپذیر است. رشد سریع شهرنشینی معضلات فراوانی را به همراه داشته است که یکی از بزرگ ترین و اصلی ترین آن به ویژه در سطح کلانشهرها، معضل ترافیک و سختی رفت و آمد است. در این میان توجه به توسعه حمل و نقل عمومی به عنوان نبض حیات شهرها و تعیین راهبردهایی برای کنترل و مدیریت ترافیک اهمیت دوچندانی دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر مدیریت و مهندسی شبکه حمل و نقل درون شهری از دیدگاه آسیب شناسی زیست محیطی با روش توصیفی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد. طراحی و اجرای دقیق پروژه های ترافیکی یک گام موثر در این زمینه می باشد و با اجرای صحیح آن باید شاهد کاهش ترافیک شهری باشیم و لازم است نهایت ظرفیت های درون سازمانی در طراحی و اجرای پروژه های ترافیکی مورد استفاده قرار گیرد. از آنجایی که ۵۵ درصد از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می کنند، تراکم ترافیک ناشی از این روند یکی از مشکلات فزاینده شهرداری ها به شمار می رود. سازمان ملل متحد اعلام کرده است که این رقم تا سال ۲۰۵۰ میلادی به ۶۸ درصد خواهد رسید، بنابراین شهرها باید از راهکارهای مناسب برای کنترل ترافیک استفاده کنند. و می توان گفت گسترش بیرویه شهرها و افزایش جمعیت در دهههای اخیر، ازدیاد سفرهای درون شهری و برون شهری و به تبع آن افزایش تردد خودروها را در پی داشته است که باعث ایجاد مشکلات ترافیکی در شهرهای مختلف شده است. نتایج ها نشان می دهد در مدیریت ترافیک شهری دوچرخه نقش مهمی دارد. امتیاز استفاده از دوچرخه بر همه ما آشکار است. دوچرخه نسبت به وسابل نقلیه دیگر ارزان تر است و نیازی به سوخت ندارد. آلودگی صوتی و زیست محیطی ندارد. فضای کمی اشغال می کند و تعمیر و نگهداری آن آسان است و در صورتی که عمومیت یابد گامی در راه بهبود سلامت جسمی جامعه است. به علاوه اینکه طیف سنی وسیعی را شامل می شود و حوادث ان کم خطرتر است.

Keywords:

ساماندهی , برنامه ریزی , کنترل ترافیک شهری , کلانشهرها