تاثیر قصه درمانی بر راهبردهای شناختی هیجانی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه درمانی بر راهبردهای شناختی هیجانی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی انجام شد. روش پژوهش نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون– پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان دختر ۸-۱۲ سال بیش فعال و مادران آنها در شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ بودند. ۳۰ نفر از این دانش آموزان به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( ۱۵ نفر) و گروه کنترل ( ۱۵ نفر) گمارش شدند. روش قصه درمانی بر روی گروه آزمایش، به صورت گروهی، هر درمان، هفته ای ۲ بار در ۸جلسه ۶۰ دقیقه ای اجرا شد؛ در حالی که دانش آموزان گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان - فرم کوتاهگارنفسکی و کرایج ۲۰۰۶ ، استفاده شد. از آزمون تحلیل کوواریانس جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده های پزوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل در مولفه های راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی (شامل راهبردهای انطباقی و غیرانطباقی) تفاوت معناداری وجود داشت. در مجموع، با توجه به نتایج حاصل از پژوهش می توان گفت که قصه درمانی، روشی موثر در جهت افزایش راهبرد انطباقی و کاهش راهبردغیرانطباقی تنظیم شناختی هیجانی در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی، است.

Keywords:

قصه درمانی , تنظیم شناختی هیجانی , اختلال نقص توجه/بیش فعالی , کودکان