همایش ملی پژوهش های نوین در روانشناسی و علوم رفتاری پیش بینی خودکارآمدی و عزت نفس براساس حساسیت اضطرابی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در مادران دارای کودک اوتیسم شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی خودکارآمدی و عزت نفس براساس حساسیت اضطرابی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در مادران دارای کودک اوتیسم شهر اصفهان بود. روش توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودک - اوتیسم شهر اصفهان بود که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۸۴ نفر از مادران دارای کودک اوتیسم انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه ۲۳ سوالی خودکارآمدی شرر ۱۹۸۲ ، پرسشنامه ۳۰ سوالی عزت نفس آیزنک ( ۱۹۸۰ ) پرسشنامه ۱۶ سوالی حساسیت اضطرابی فلوید، گارفیلد و مارکز ( ۲۰۰۵ )، و پرسشنامه ۱۰ سوالی راهبردهای شناختیتنظیم هیجان کروس و جان ( ۲۰۰۳ ) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل رگرسیون همزمان و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد، حساسیت اضطرابی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان توان پیش بینی ابعاد خودکارآمدی و عزت نفس مادران دارای کودک اوتیسم را دارند و در صورتی که مادران از حساسیت اضطرابی کمتر و از راهبردهای شناختی تنظیم هیجان برخوردار باشند، می توان پیش بینی کرد که خودکارآمدی و عزت نفس آنها بیشتر شود

Keywords:

خودکارآمدی , عزت نفس , حساسیت اضطرابی , راهبردهای شناختی تنظیم هیجان , مادران دارای کودک اوتیسم