نقش میزان پایبندی معتادان به پیشگیری از اعتیاد بر اساس مولفه های سبک زندگی اسلامی

سبک زندگی عبارت است از مجموعه رفتارها و الگوهای کنش فردی و گروهی که معطوف به ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی باشد . از طرفی اعتیاد به مواد یک اختلا مزمن، عودکننده و پیچیده است که طی آن، مصرف مواد با وجود پیامدهای منفی فاجعه آمیز، ادامه می یابد. هدف از پژوهش حاضر پیش بینی روند بهبودی معتادان درحال عود بر اساس مولفه های سلامت و خانوادگی سبکزندگی اسلامی شهر شیراز می باشد. جامعه آماری مورد نظر شامل همه افراد سوء مصرف کننده مواد مخدر هستند که برای ترک مصرف مواد مخدر به مراکز ترک اعتیاد شهر شیراز در سال ۱۴۰۰ مراجعه کرده اند N=۵۰۰ که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از میان جامعه آماری ۲۱۷ نفر بر اساس معیارهای ورود به پژوهش حداقل ۶ ماه از زمان حضورآنان در مراکز اعتیاد گذشته باشد، داشتن سابقه اعتیاد، داشتن حداقل ۱ بار سابقه ترک مواد، گذشت کمتر از ۶ ماه از ترک و داشتن انگیزه برای شرکت در برنامه انتخاب گردیدند وبه سوالات مقیاس پیش بینی بازگشت PRS و پرسشنامه سبک زندگی اسلامی پاسخ دادند. داده های استخراج شده با روش تحلیل همبستگی و رگرسیون و با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش بیست و چهارم مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج حاکی از آن بود که تعالیم و رهنمودهای حیات بخش دین مبین اسلام، تمامی ابعاد زندگی فری و اجتماعی را شامل می شود وبرای همه مراحل زندگی انسان، اصول و احکام مشخصی دارد که موجب حرکت به سمت هدایت الهی می شود. پیروی از سبک زندگی اسلامی افراد در مقابل مشکلت و مسائل اجتماعی همچون بزهکاری، سوء مصرف مواد و اعتیاد مصون می دارد.

Keywords:

اعتیاد , سلامت , خانواده , سبک زندگی اسلامی