طراحی فرم ساختمان بلندمرتبه با استفاده از فرایند طراحی پارامتریک

با نگاهی به گذشته میتوان دریافت که گسترش ساختمانهای بلندمرتبه به پیشرفتهای فناوری وابسته بوده است. همان گونه که پیشرفتهای مداوم در زمینه فناوری تاثیر پیوستهای بر روی طراحی و برنامه ریزی ساختمانهای بلندمرتبه داشته حرفه معماری نیز همگام با پیشرفتهای سریع فناوری حرکت کرده است. یکی از مهمترین نوآوریها در این زمینه استفاده از کامپیوتر برای تحلیل سیستمها و تهیه مدارک ساختمانی است. بااینحال، علیرغم ظرفیتهای فراوان ابزارهای دیجیتال، در راستای کمک به معماری و طراحی فرمهای خلاقانه برای ساختمانهای بلندمرتبه، پیشرفت چندانی در این صورت نگرفته است. این پژوهش، قصد دارد تا مفاهیم مولد در فرودهی و فرایند طراحی نوآورانه ساختمانهای بلندمرتبه را با استفاده از ابزارهای دیجیتال که بر مبنای رویکرد طراحی پارامتریک هستند، موردبحث قرار دهد. همچنین این پژوهش نکاتی پیرامون سلسله تحولات مبتنی بر ویژگیهای معماری و هندسی مطرح میکند که میتوانند برای تعیین فرم دهی ساختمانهای بلندمرتبه و نیز پیشرفت فرایند تولید نمونه های موردنیاز جهت تصویرسازی و ساخت مدلهای مطالعاتی مورداستفاده قرار گیرند. هدف این مقاله بیان مفاهیم جدید فرم دهی ساختمانهای بلندمرتبه و بررسی نوعی از فرایند طراحی است که معماری را با شیوه های دیجیتال تلفیق مینماید.

Keywords:

فرم ده ی ساختمانهای بلندمرتبه , فرآیند طراحی , ابزار دیجیتال