ارزیابی و بررسی آسیب پذیری شهری با محوریت تغییر اقلیم (نمونه موردی: محله تجریش، شهر تهران)

مناطق شهری ویژگیهای منحصربه فردی دارند که باعث میشود ساکنین و دارایی آنها در برابر تغییر اقلیم آسیب پذیر گردند. باتوجه به ارتباط متقابل عناصر شهری به یکدیگر، آسیب پذیری نیز دربرگیرنده تمامی عوامل موجود در یک شهر میشود. سامانه های شهری در معرض آسیب پذیری مخاطرات محیطی از جمله مخاطرات طبیعی و انسان ساخت هستند. وقوع آنها کارکرد هر یک از سامانه های شهری را میتواند مختل یا متوقف کند. یکی از جنبه های مهم و قابل توجه در برنامه ریزی توسعه، تاکید و توجه به آسیب پذیری شهرها در مقابل تهدیدات ناشی از تغییر اقلیم و بلایای طبیعی است. باتوجه به سرمایه گذاری و مکان گزینی بسیاری از تاسیسات و ابزارهای اقتصادی و اجتماعی، تغییر اقلیم توجه بیشتری را می طلبد، چراکه بروز این حوادث در شهرها تلفات جانی و مالی زیادی به دنبال خواهد داشت. تحقیق حاضر که از نوع کاربردی است و در آن از منابع اسنادی و کتابخانه ای و مطالعات میدانی و ابزار پرسشنامه و روشهای تحلیلی بهره برده شده، ارزیابی و بررسی آسیب پذیری محله تجریش در منطقه ۱ شهر تهران در برابر تغییر اقلیم در سه مولفه سازگاری، در معرض قرارگیری و حساسیت انجام شده و شاخصهای جمعیت، تراکم، مناطق نفوذناپذیر، بافت فرسوده، آبهای سطحی، فضای سبز، بارندگی، دما، باد، رطوبت نسبی، آلودگی و موارد دیگر از طریق مرور منابع انتخاب شده و هریک از موارد ذکر شده مورد ارزیابی قرار گرفتند و درنهایت راهکارهای مدنظر باتوجه به استراتژی برتر تدوین و پیشنهاد داده شده اند.

Keywords:

آسیب پذیری , تغییر اقلیم , حساسیت , سازگاری , تجریش