ارائه الگوی کنترل کارکنان نامرئی در سازمان های دولتی (موردمطالعه؛ دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی شهر ایلام)

پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد پژوهش کیفی، به طراحی الگویی برای کنترل کارکنان نامرئی در سازمان های دولتی پرداخته است. برای گردآوری داده ها از مصاحبهء نیمه ساخت یافته و برای تحلیل داده ها از نظریه ء داده بنیاد استفاده شده است. جمعیت آماری پژوهش، مدیران دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی شهر ایلام بودند که به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. یافته ها نشان داد، کنترل کارکنان نامرئی تحت تاثیر شرایط علی، شرایط زمینه ای و شرایط مداخله گر قرار دارد. شرایط علی الگوی کنترلی شامل: سیستم ارزشیابی کارآمد، جو حمایتگری سازمان، نظام کنترل و نظارت کارآمد و ارتقای منصفانه کارکنان است. شرایط زمینه ای شامل: جبران خدمات موثر، توجه به ویژگی های شخصیتی افراد، رفتار حمایتی و اخلاق محورانه مدیران می باشد. عوامل مداخله گر شامل: قانون محوری، کاهش قدرت های پنهان، داشتن برنامه های کنترلی شفاف و مشخص است. توانمندسازی مدیران، توسعه منابع انسانی، ارتقای صمیمیت سازمانی، هماهنگی شغل با توانایی کارکنان، نظام استخدامی مناسب راهبردهای الگوی کنترلی هستند و درنهایت کنترل کارکنان نامرئی موجب کارآمدی سازمانی، رضایت ارباب رجوع، افزایش پاسخگویی سازمان، افزایش مشارکت و تعهد کارکنان می شود.

Keywords:

کنترل , کارکنان نامرئی , سازمان های دولتی , نظریه داده بنیاد