نقش دینداری در پیشبینی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان دانشجویان

هدف: در پژوهش حاضر نقش ابعاد دینداری در پیشبینی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. روش: شرکتکنندگان پژوهش شامل ۱۸۳ نفر از دانشجویان مرکز علمی کاربردی بهزیستی و تامین اجتماعی بودند که به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و توسط مقیاسهای دینداری و خودتنظیمی شناختی هیجان مورد ارزیابی قرار گرفتند. پایایی پرسشنامهها به روش آلفای کرنباخ و روایی آنها به شیوه تحلیل عوامل تعیین شد. نتایج، بیانگر روایی و پایایی مطلوب پرسشنامهها بود. برای بررسی نقش دینداری در پیشبینی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان دانشجویان، از روش آماری رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. یافتهها:یافتههای حاصل از رگرسیون چندگانه نشان داد که ابعاد اعتقادی و مناسکی دینداری به صورت مثبت راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان را پیشبینی میکند و ابعاد اعتقادی و پیامدی دینداری به صورت منفی و بعد عاطفی دینداری به صورت مثبت راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان را پیشبینی میکند. نتیجهگیری: همان طور که نتایج این تحقیق نشان داد، دینداری میتواند راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و به تبع آن تامین بهداشت روانی را در پی داشته باشد. این مسئله باید در برنامههای پیشگیری و درمان مد نظر قرار گرفته، بر اساس آن برنامهریزی شود

Keywords:

دینداری , تنظیم شناختی هیجان , دانشجویان