مقایسههوش معنوی و هوش هیجانی دانشجویان و طلاب

هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه هوش معنوی و هوش هیجانی در بین دانشجویان و طلاب بود. روش: روش تحقیق علی-مقایسه­ای بود. جامعه آماری کلیه افراد شاغل به تحصیل در دانشگاه­ها و حوزه­های علمیه شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۳۹۲- ۱۳۹۱ بودند. نمونه­ای به تعداد ۱۶۰ نفر(شامل ۸۰ نفر دانشجو  و ۸۰ نفر  طلبه) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه­های هوش معنوی کینگ و هوش هیجانیپترایدز فارنهایم استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) استفاده گردید. یافته­ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بین دو گروه دانشجویان و طلاب از لحاظ نمره کل هوش معنوی و همچنین در زیر مقیاس­های تفکر انتقادی وجودی و معناسازی شخصی، تفاوت معناداری وجود دارد(۰۰۱/۰p<). به عبارت دیگر، طلاب نسبت به دانشجویان از هوش معنوی بیشتری برخوردار بودند. از طرف دیگر، طبق یافته­های این پژوهش، بین دو گروه دانشجویان و طلاب، از لحاظ نمره هوش هیجانی تفاوت معناداری یافت نشد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می­دهد، تفاوت دو گروه در هوش معنوی، به فراوانی انجام مناسک و رفتارهای دینی در طلاب محدود نمی­شود، بلکه طلاب در خصوص توانایی­های ذهنی مربوط به هوش معنوی، به ویژه تفکر انتقادی وجودی، تولید معنای شخصی و حتی به لحاظ میانگین در توانایی بسط حالت هشیاری، نمرات بالاتری نسبت به دانشجویان کسب کرده­اند. بنابراین، می­توان با تقویت این دو هوش در بین این دو گروه تاثیرگذار در جامعه، به توانمندسازی آنها کمک نمود.

Keywords:

هوش معنوی , هوش هیجانی , دانشجویان , طلاب