بررسی رابطه دینداری و سرمایه اجتماعی در میان دانشجویان دانشگاه اصفهان

هدف: این مقاله با هدف بررسی رابطه میان دینداری و سرمایه اجتماعی دانشجویان در دانشگاه اصفهان انجام شد. روش: روش تحقیق در جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها، پیمایشی است. این مطالعه بر روی ۲۳۴ نفر از دختران و پسران دانشجوی دانشگاه اصفهان صورت گرفته است؛ برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه استفاده شده و اعتبار آن، به روش صوری و پایایی آن، به کمک آماره آلفای کرونباخ سنجیده شده است. داده ها از طریق نرم افزار اس.پی.اس.اس تجزیه و تحلیل شدند. سرمایه اجتماعی با استفاده از الگوی فوکویاما در چهار بعد هنجارهای نهادی، ساختمندی خودجوش، برون زاد ساختمندی و هنجارهای طبیعی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که به غیر از متغیر برون زاد ساختمندی که رابطه معناداری با دینداری ندارد، بقیه ابعاد سرمایه اجتماعی(هنجارهای نهادی، ساختمندی خودجوش) رابطه ای مستقیم و معنادار با میزان دینداری افراد دارد. نتیجه گیری: نتیجه پژوهش حاکی از آن است که عقاید مذهبی تاثیر مثبتی روی سرمایه اجتماعی دارد و سبب افزایش میزان سرمایه اجتماعی در سطح جامعه می شود.

Keywords:

هنجارهای نهادی , ساختمندی خودجوش , برون زاد ساختمندی , هنجارهای طبیعی , عقاید- مناسک , اخلاق