بررسی جهانی شدن برنامه ریزی درسی ایران

هدف از این پژوهش بررسی جهانی شدن برنامه ریزی درسی ایران می باشد. روش جمع آوری داده ها بهره گیری از مطالعه اسنادی (کتب، مجلات، مقالات معتبرداخلی وخارجی مطالعه وضعیت آموزش کشورمان است). نظام آموزش و پرورش همچون سایر نظام ها دارای اجزا وعواملی است و یکی از اجزای مهم آن نظام برنامه ریزی درسی است که مهم ترین عنصر دستیابی به هدف ها وآرمان های یک ملت است . شیوه اجرای برنامه درسی تا حدود زیادی تابع نظام برنامه ریزی درسی است.از آن جا که تلاش برای ایجاد نوع خاصی از ارتباط بین اجزای یک نظام به گونه ای که مقصود خاصی را متحقق نماید، برنامه ریزی خوانده می شود،لذا برنامه ریزی مستلزم تصمیم گیری است. نوع تصمیم گیری که بر اساس میزان دخالت هریک از اجزای یک نظام در این عمل مشخص می گردد، معیاری برای انتخاب نظام های سه گانه برنامه ریزی درسی (متمرکز،نیمه متمرکز وغیر متمرکز) به حساب می آید. برنامه ریزی درسی با رویکرد جهانی شدن بر اساس الگوها شامل اهداف، محتوا، راهبردهای یاددهی و یادگیری، مواد و منابع آموزشی، فعالیت های یادگیری، زمان آموزش، فضای آموزش، گروه بندی یادگیرنده، ارزشیابی برنامه درسی بوده است. برنامه ریزی درسی و مبانی آن از جایگاه ویژه ای در آموزش عالی برخوردار است .برنامه ریزی درسی در دنیای امروز می تواند فرصت های زیادی را برای رشد آموزش عالی فراهم نماید .در این راستا مراکز آموزش عالی و دانشگاه های متعددی دردنیا به دلیل تغییرات گسترده در محیط پیرامون خود، نیازمند به برنامه ریزی و پیاده سازی نوآوری هستند. ازیافته های تحقیق چنین نتیجه گیری می شود که :عدم کارایی برنامه ریزی درسی کنونی در نظام آموزش عالی اثبات وضرورت تغییر این برنامه درسی احساس شده و در نهایت امکان این تغییر و تحول در برنامه درسی و حرکت به سمت جهانی شدن وجود دارد.

Keywords:

جهانی شدن , برنامه ریزی درسی , آموزش عالی