کاربرد نشانه های زیستی ( Biomarkers ) در تشخیص منشأ موجودات تشکیل دهنده نفت، محیطهای رسوبی دیرینه و درجه پختگی رسوبات با استفاده از روش های گاز کروماتو گرافی - طیف سنجی جرمی ( GC-MC ) و GC-MS-MS

مطالعات اخیر انجام شده بر روی سنگ های منشاء هیدروکربور متعلق به دوره کامبرین زیرین واقع در حوضه آفیسر استرالیا منجر به شناسایی نشانه های زیستی مهم گردید. از اختصاصات ویژه نشان های زیستی موجود در رسوبات تالارینگا، فراوانی 17a-hopane نسبت به 17a-30-norhopane است. متیل هوپانهای غالب عبارتند از 2a (Me) -30-norphopane و 2a (Me)- hopane شواهد بدست امده در این مطالعه نشان می دهد که تبدیل هوپانها و استرانهای نرمال به ترتیب به هوپانهای تغییر شکل یافته (Rearranged) و دیااسترانها با توجه به ناکافی بودن درجه حرارت و عدم وجود کانی های رسی از طریق باکتری های بی هوازی انجام گرفته است. درجه پختگی رسوبات فوق با استفاده از نسبت استرانهای نرمال C29 (20s/20s+20R) در حد نیمه بالغ ارزیابی می شود. 24-isoprophlycholestone یکی دیگر از نشانه های زیستی مهم شناسایی شده در رسوبات تالارینگا بوده که منشاء آن اسفنج های دریایی است. نشانه زیستی مذکور از سایر نقاط دنیا از سن کامبرین گزارش گردیده است که اکنون به عنوان نشانه زیستی شاخص مطرح است. نشانه زیستی دینواستران (Dinosterane) که منشاء آن دینوفلاژله است در رسوبات تالارینگا شناسایی گردید که این مقاله اولین گزارش ماده آب فوق از رسوبات کامبرین زیرین است. شناسایی نشانه های زیستی فوق از نقطه نظر تعیین و تشخیص منشاء بیولوژیکی موجودات تشکیل دهنده نفت، محیط های زیستی دیرینه و زمان زمین شناسی بسیار حائز اهمیت است.