اراده ی متعالی: بازاندیشی ادراک و اراده دراستعلای هوشمند شبکه ی ارتباطی

شبکه خود نوعی سازوکارارتباطی ایجادمی کند که شباهت با عملکرد مغز انسان درارسال ،دریافت ،ذخیره وپردازش اطلاعات دارد.ازاین منظر شبکه های مبتنی بربستر اینترنت به نوعی مدل ، شبیه به شبکه ی عصبی دست یافته اند که با ساختار ذهن وتجربه های ادراکی معرفت شناختی ، هستی شناختیوحتا زیباشناختی یک هوش متوسط طبیعی سازگاراست. ادراک حسی و اراده و تعریف مسبوق برآن و نحوه ی تقدم و تاخر هریک بردیگری دریک مدار چرخشی از حیث علت و معلول ، منظومه ی رفتار را شکل داده و درفلسفه و عرفان اسلامی تعبیر به عقل عملی ، عرفان عملی ونهایتا" علم اخلاق شده است.بدین معنا اخلاق وتوصیه های اخلاقی دریک مسیر تعالی بخش ، در قوس صعود قرار می گیرند و سوژه ی فاعل مدرک، مختار به انجام یا عدم انجام آن است. بدین معنا توصیه های اخلاقی عملا" ماهیتی بیرون از شبکه پیدا می کنند و عملا" با الگوریتم طراحی شده نا سازگاروتقریبا" نا کارآمد میشوند. اهمیت عملکرد شبکه های مبتنی بر هوش مصنوعی و اینترنت رفتار غیر خطی و رسیدن به زبان سازگار با کارکردهای مغزی است به نحوی که هم موجد ادراک و اراده ی کاربر است و هم واجدآن. همچنین با تاکید بر لذت آگاهی درهرسطح وهرشکل تصوری از اراده واعتلای آن را سامان می دهد وخود عملا" در ماهیتی استعلایی قرار می گیرد.درنتیجه به نظر می رسد ادراک واراده ی متعالی با زبانی سازگار باشبکه ومبتنی بر قواعد حاکم برآن وروش های ممکن باید خود را نوسازی کند.تحلیل داده های میان رشته ای ازمفهوم اراده،سعی بر روشن شدن دامنه ی تعالی اراده در مواجه ه با شبکه های ارتباطی دارد

Keywords:

ادراک , اراده متعالی , شبکه ارتباطی , هوش مصنوعی