خنیاگری به مثابه تعالی هنر، مطالعه موردی: عاشیق های آذربایجان

هنر در بعد استعلای خود در حوزه دین و ترویج آن فعالیت دارد. عاشیق نامی است که به آوازخوانان و نوازندگان تار ترک زبان گفته میشود که پیشه اصلی آنها خنیاگری است. دین و هنر در بین اقوام و جوامع، جایگاهی مهم دارد و هر دو ناظر به امر متعالی اند. حال آنکه این سوال مطرح است که بین دین و هنر عاشیق ها چه نوع ارتباطی وجود دارد؟ و اینکه دین و هنر عاشیق ها در تعالی یکدیگر چگونه گام می نهند؟ هدف پژوهش دستیابی به پاسخ این سوالها در حوزه دین و هنر می باشد. این تحقیق، یک پژوهش کیفی است که به روش قوم نگاری تدوین شده است. شیوه جمع آوری داده ها،کتابخانه ای می باشد و فرایند پژوهش از الگوی"برور" پیروی میکند. هنر مقدس به شکلها و روشهای مختلف در حوزه تمدن و فرهنگ بشری حضور یافته است. یکی از کاربردهای موسیقی به عنوان ابزاری برای اسطوره سازی میباشد. قوم عاشیق با هنر خود اسطوره های دینی ساخته اند. برای تعالی هنر قوم عاشیق و پویایی آن، یکی از روشها، پیوند آن به بازار جهانی هنر میباشد.

Keywords:

برور , خنیاگری , عاشیق , قوم نگاری