بررسی اثر رژیم ترکیبی لتروزول و کلومیفن در مقایسه با اثر لتروزول بر میزان بارداری و تخمک گذاری در بیماران نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تحت القای تخمک گذاری

مقدمه و هدف : امروزه با وجود تغییر و تحولات اجتما عی در کشورهای در حال توسعه، نازایی همچنان به عنوان یک مشکل باقیمانده است. شایع ترین علت شناخته شده ناباروری در زنان، اختلال در تخمک گذاری است. اختلالات هورمونی، سندرم تخمدانپلی کیستیک، سن بالا، استرس و فعالیت های شدید ورزشی را می توان از علل موثر بر اختلال تخمک گذاری نام برد. درمان هایمتعددی برای این بیماری پیشنهاد شده است که که از جمله آن ها درمان دارویی با لتروزول و کلومیفن سیترات می باشد. موردپیشنهادی دیگر رژیم ترکیبی لتروزول و کلومیفن است که در حال حاضر به طور گسترده در کلینیک های نازایی مورد استفادهقرار می گیرد؛ هر چند که مطالعات انجام شده در این زمینه بسیار محدود است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر رژیم ترکیبیلتروزول و کلومیفن در مقایسه با اثر لتروزول به تنهایی بر میزان بارداری و تخمک گذاری در بیماران نابارور مبتلا به سندرمتخمدان پلی کیستیک تحت القای تخمک گذاری انجام گرفت.مواد و روش ها : این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور بر روی ۱۰۲ نفر از زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک انجام شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند که گروه اول (۵۱ نفر)، ۵ میلی گرم لتروزول راروزانه (۲ قرص) در روز های ۷ - ۳ قاعدگی و گروه دوم نیز ۱۰۰ میلی گرم کلومیفن را به همراه ۵ میلی گرم لتروزول را به همانصورت دریافت کردند. روز دهم یا یازدهم سیکل سونوگرافی جهت بررسی سایز فولیکول غالب انجام شد. در صورت وجود حداقلیک فولیکول با سایز ۱۹ - ۲۰ سانتی متر آمپول HCG با دوز ۵۰۰۰ واحد تزریق شد.ضخامت اندومتر وتعداد فوایکول های رسیدهر روز تزریق توسط دستگاه سونوگرافی اندازه گیری شد. توضیحات لازم درباره اینترکورس منظم به صورت یک روز در میان بهبیماران داده شد. حاملگی براساس چک کردن میزان BHCG بعد از ۲ - ۳ هفته بعد از تزریق HCG اثبات می شد و ۲ هفته بعداز مثبت شدن ,BHCG بیمار تحت سونوگرافی قرارمی گرفت و وضعیت حاملگی و چندقلوزایی بودن آن بررسی می شد. بیمار طی۲۰ هفته حاملگی ماهیانه ویزیت شد تا رخداد سقط مورد ارزیابی قرار گیرد.یافته ها : پس از مداخله دارویی نتایج مطالعه نشان داد که در گروه دریافت کننده لتروزول به همراه کلومیفن، تعداد فولیکول هایبالای ۱۴ میلی متر در مقایسه با گروه دریافت کننده لتروزول به تنهایی با هم اختلاف معناداری دارند (P<۰.۰۵). اما از لحاظسن، شاخص توده بدنی، تعداد فولیکول های بالای ۱۸ میلی متر، ضخامت آندومتر، تعداد حاملگی بالینی، حاملگی ongoing،متولدین زنده، سقط و چندقلو زایی بین دو گروه اختلاف معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری : بر اساس نتایج این مطالعه، به نظر می رسد که ترکیب لتروزول و کلومیفن سیترات نسبت به لتروزول به تنهاییبرای تحریک تخمک گذاری و درمان زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک موثرتراست. همچنین بر اساس این نتایجاین روش درمان دارویی،یک روش کم خطر و کم هزینه می باشد که با احتمال بارداری بالاتری را همراه است. هرچند مطالعاتبیشتری که به بررسی جامعه آماری بالاتر، عوارض داروها و بررسی عوارض احتمالی بعد از تولد بپردازد پیشنهاد می شود.

Keywords:

لتروزول , کلومیفن سیترات , سندرم تخمدان پلی کیستیک , نازایی , القای تخمک گذاری