پدیدارشناسی در فضای تاریخی- گردشگری زندیه و ارتباط آن با گرافیک محیطی شیراز

بررسی و شناخت هنر معماری و شهرسازی دورهی زندیه مستلزم شناخت شیوه و سبک معماری رایج آن دوران است. شهرشیراز با موقعیت محلی خاص خود به سرعت رشد کرد و در زمان حکومت خان زند در اوج ساخت و ساز بود. این شهرگسترش یافت و باغ ها و قنات های متعدد ، کاروانسراها و کاخ ها و استحکامات در آن ساخته شد. پدیدارشناسی به معنایواقعی کلمه به معنای مطالعه پدیده ها از هر طیف و توصیف آنها با در نظر گرفت نحوه بروز آنها قبل از هرگونه ارزیابی، تفسیریا قضاوت ارزشی است. ای ساختار معنایی با افزودن وجود به زمان و مکان بدست می آید؛ که «تجربه زندگی» نامیده می شود. اساس پدیدارشناسی بر اساس مطالعه تجربه زیسته یا جهان زندگی است. طبق جست و جو و تحقیقات انجام شده از روشپدیدارشناسی در حوزه گرافیک، پژوهشی انجام نگرفته است. و از این جهت که معماری نزدیک تری وجه اشتراکات با گرافیکمحیطی، را داراست. به بخشی از منابع این رشته، استناد می شود. در ای پژوهش سعی بر آن است که در گام اول با روشپدیدارشناسی به مطالعه میدانی در فضای تاریخی- گردشگری زندیه شیراز پرداخته شود. و درگام دوم نتایجی که از پدیدارهای دریافتی در آن فضا کشف و استنتاج می شود. در یک اثر گرافیک محیطی با قالبی پست مدرن ارائه شود. و هدف از اینپژوهش بررسی لایه های حسی در فضای تاریخی- گردشگری زندیه با روش پدیدارشناسی است. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از مصاحبه بر اساس الگوی ون منن از مروجان پدیدارشناسی هرمنوتیک، شکل گرفت در بررسی ها دریافته کهمجموعه حواس پنجگانه چه تاثیری در ادراک ما نسبت به محیط پیرامونمان دارد که حاصل آن ادراک به تجربه زیسته محیطمورد مطالعه می انجامد.

Keywords:

زندیه , پدیدارشناسی , معماری , گرافیک محیطی , حواس