نقش درمان با اکسیژن هایپربار در انسداد شریان مرکزی شبکیه

زمینه و اهداف: در انسداد شریان مرکزی شبکیه (CRAO) معمولا بینایی بیمار در طی چند ثانیه و بدون درد از بین می رود. روش های درمانی که توصیه می شوند عبارتند از پاراسنتز اتاق قدامی (خارج کردن مقداری از زلالیه)، تزریق داخل وریدی استازولامید، استنشاق مخلوط گازی اکسیژن - دی اکسیدکربن و تزریق مستقیم داروهای ترومبولیتیک. یکی دیگر از درمان ها، استفاده از اکسیژن پرفشار است که هدف این مقاله مروری بررسی اثرات این درمان است. روش بررسی: بررسی مقالات و متون در پایگاه های داده پابمد، اسکوپوس و گوگل اسکالر با استفاده از کلید واژه های « انسداد شریان مرکزی شبکیه»، « از دست دادن ناگهانی بینایی»، « از دست دادن بینایی بدون درد» و «درمان با اکسیژن پرفشار در CRAO» انجام شد. یافته ها: اکسیژن درمانی اثرات مفیدی را در بهبود حدت بینایی در بیماران CRAO نشان داد. نتیجه گیری: اکسیژن درمانی می تواند به صورت نورموباریک و هایپرباریک باشد. هنگامی که بیماران به اکسیژن ۱۰۰٪ در فشار نورموبار جواب مناسب ندادند می توان از اکسیژن پرفشار (فشار بالاتر از ۱.۴ اتمسفر) جهت درمان بیماران استفاده کرد.  

Keywords:

Hyperbaric Oxygen Therapy , Blindness , Central Retinal Artery Occlusion , Ophthalmic Artery , درمان با اکسیژن پرفشار , نابینایی , انسداد شریان مرکزی شبکیه , شریان افتالمیک