طراحی الگوی پویای اقتصادی حوزه آبی کرمانشاه

در این پژوهش به یکپارچه سازی مدیریت و برنامه ریزی پویای منابع حوضه آب های سطحی و زیرزمینی شهرستان کرمانشاه در دوره زمانی ۱۳۹۵- ۱۳۷۵ با استفاده از روش پویایی سیستم ها پرداخته شده و تا سال ۱۴۰۷ برای سیستم مورد نظر شبیه سازی به عمل آمده است. یافته های پژوهش بیان می دارند که جمعیت از جمله عوامل اصلی در افزایش تقاضا آب است. از نتایج اجرای مدل مشخص شد که سرمایه گذاری در نصب لوازم کاهنده مصرف در سه بخش خانوار، کشاورزی و صنعت می تواند موجب صرفه جویی و درنهایت کاهش میزان تقاضا و پایین آمدن شاخص کمبود آب باشد. از طرفی سناریوی مربوط به سمت عرضه  بیانگر این است که سرمایه گذاری جهت اصلاح شبکه و کاهش نشت بیشترین تاثیر را در کاهش میزان کمبود آب داشته  و افزایش نرخ آب بها نسبت به سایر متغیر ها کمترین تاثیر را دارد. باتوجه به یافته های مدل، توسعه شبکه فاضلاب در آینده راهکاری سودمند جهت ذخیره آب و کاهش شاخص کمبود آب خواهد بود. با در نظر گرفتن سناریوی محیطی می توان در دوره های ترسالی از آب های سطحی بیشترین بهره برداری را انجام داد.

Keywords:

پیش بینی تقاضای آب , آب شهری , حوزه آبی کرمانشاه , پویایی سیستم ها