نظام بودجه ریزی ایران از انقلاب مشروطه تاکنون : مبتنی بر هویت قایم به شخص، دارای تعادل سیاسی (اما ناکارا) به همراه عدم تعادل های اقتصادی و حقوقی

در این مقاله با بررسی روند شکل گیری و تغییرات بودجه ریزی در ایران از انقلاب مشروطه تاکنون، نشان داده شده است که نظام بودجه ریزی ایران یک تعادل سیاسی( ناکارا) است که منجر به عدم تعادلهای حقوقی و اقتصادی می گردد. این ساختار باعث شده که مجلس و دولت از نقش خود در فرآیند بودجه ریزی ناراضی باشند و در عین حال با تحمیل هزینه های فراوان بر اقتصاد ملی (از جمله طرح های عمرانی نیمه تمام و سیکل های معیوب مالی و پولی) به نارضایتی مردم از نتایج تخصیص بودجه نیز منجر می شود. مبتنی بر رهیافت نظم اجتماعی دسترسی محدود، تحلیل شده است که بخش قابل توجهی از فرآیند بودجه ریزی در کشور قایم به شخص بوده و این ویژگی یکی از عوامل اصلی تعادل ناکارای بودجه ریزی در ایران است. در مرحله تصویب بر نقش رییس کمیسیون تلفیق بودجه و در مرحله اجرا بر نقش رییس سازمان برنامه و بودجه متمرکز و نشان داده شده که از سطح گسترده حق صلاح دیدی برخوردار هستند. در مرحله نظارت نیز بر گزارش های تفریغ بودجه متمرکز و نشان داده شده که کارایی این گزارشها بسیار اندک است.

Keywords:

بودجه ریزی , ایران , تعادل , قایم به شخص