نگاشت شبکه تداعی های برند گفتمان اصول گرایی و اصلاح طلبی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 267

This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JIBM-13-2_003

تاریخ نمایه سازی: 10 بهمن 1400

Abstract:

هدف: موفقیت در رقابت های سیاسی، به مدیریت صحیح تصویر ذهنی افراد از گفتمان سیاسی نیاز دارد. گفتمان های سیاسی با استفاده ‎از مفهوم ها توصیف می شوند و مفهوم ها در ذهن افراد در قالب شبکه ای از تداعی های مثبت و منفی مرتب می شوند. هدف پژوهش حاضر، نگاشت شبکه تداعی برند گفتمان های سیاسی اصول گرایی و اصلاح طلبی است. روش: پژوهش از منظر هدف کاربردی و از منظر گردآوری داده ها توصیفی است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه علامه ‎طباطبائی، روش نمونه گیری غیرتصادفی از نوع در دسترس و حجم نمونه ۴۰۰ نفر است. داده های پژوهش در دو مرحله مصاحبه برای استخراج تداعی های برند و جمع آوری نقشه های ذهنی به دست آمده است. سنجش روایی پژوهش با استفاده‎ از روش بازسازی نقشه و سنجش پایایی پژوهش به کمک روش دونیمه سازی صورت گرفته است. برای ترسیم نقشه های اجتماعی از اسلوب روش نقشه مفهومی برند استفاده شده است. یافته ها: پس ‎از جمع آوری تداعی ها، ترسیم نقشه های ذهنی انفرادی و ترسیم نقشه های ذهنی اجماعی به تفکیک گفتمان های اصول گرایی و اصلاح طلبی، مشخص شد که گفتمان اصول گرایی دارای ۱۴ تداعی است و تداعی های احمدی نژاد، دلواپس، صداوسیما و قالیباف تداعی های مرتبه اول گفتمان اصول گرایی هستند. گفتمان اصلاح طلبی دارای ۱۳ تداعی است که تداعی های فضای باز، خاتمی، رد صلاحیت، روحانی و برجام، تداعی های مرتبه اول گفتمان اصلاح طلبی هستند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که شبکه تداعی های گفتمان های اصول گرایی و اصلاح طلبی، در ۴ حوزه دیدگاه اقتصادی، دیدگاه سیاسی، دیدگاه اجتماعی و تعریف شخصیتی به طور کامل متمایزند. در ۲ حوزه دیدگاه فرهنگی و پایگاه رای دهندگان، تداعی های مشخصی از گفتمان اصول گرایی شناسایی شد؛ ولی در همین ۲ حوزه تداعی های مشخصی برای گفتمان اصلاح طلبی شناسایی نشد.

Keywords:

Authors

محمد صالح ترکستانی

دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

پدرام جاهدی

دانشجوی دکتری، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

فائز دین پرستی

استادیار، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • اسفندیاری، مصطفی؛ ایمان‎خان، نیلوفر؛ فتاحی، مجید (۱۳۹۹). مدل‎سازی ارزش‎یابی انتخاب ...
  • اسماعیل‎پور، فریبا و شعبانی نشتایی، میترا (۱۳۹۹). داستان برند رشت ...
  • حسینی، مجید و بیدالله‎خانی، آرش (۱۳۹۸). برندسازی و بازاریابی سیاسی: ...
  • ربانیخوراسگانی، علی و میرزایی، محمد (۱۳۹۳). تحلیل تقابل گفتمانی اصول‎گرایی ...
  • ساعی، علی و کریمی، زهیر. (۱۳۹۱). تحلیل فرهنگ سیاسی نخبگان ...
  • شجاع، علی؛ صادق‎وزیری، فراز و ابراهیمی، الهام (۱۳۹۹). ارائه الگویی ...
  • شیخ‎زاده جوشانی، صدیقه و کمالی، یحیی (۱۳۹۷). استدلال قیاسی و ...
  • طالب‎نژاد، عاطفه؛ رنجبریان، بهرام؛ بیدرام، حمید و سماواتیان، حسین (۱۳۹۶). ...
  • کسرایی، محمدسالار و وردیزاده، نسرین (۱۳۸۹). تحلیل نگرش گروه‎های سیاسی ...
  • همتی، مریم؛ فیض، داود؛ آذر، عادل و زارعی عظیم (۱۳۹۹). ...
  • ReferencesBanerjee, S., & Mitra Mukherjee, P. (۲۰۱۹). Electoral alliance with ...
  • Brown, A. R. (۲۰۱۷). The challenge of local party brand ...
  • Coulter, R. H., & Zaltman, G. (۱۹۹۵). Seeing the voice ...
  • De Chernatony, L., & Dall'Olmo Riley, F. (۱۹۹۸). Defining a ...
  • Esfandiari, M., Imankhan, N., & Fattahi, M. (۲۰۲۰). Modeling Brand ...
  • (in Persian)French, A., & Smith, G. (۲۰۱۰). Measuring political brand ...
  • Hemmati, M., Feiz, D., Azar, A., & Zarei, A. (۲۰۲۰). ...
  • John, D. R., Loken, B., Kim, K., & Monga, A. ...
  • Kasrayi, M., & Vardizadeh, N. (۲۰۱۷). Analyzing the attitude of ...
  • Kirchheimer, O. (۱۹۶۶). The transformation of the Western European party ...
  • Marland, A., & Wagner, A. (۲۰۲۰). Scripted Messengers: How Party ...
  • Needham, C., & Smith, G. (۲۰۱۵). Introduction: political branding. Journal ...
  • Pich, C., Dean, D., & Punjaisri, K. (۲۰۱۶). Political brand ...
  • Rabani, A., & Mirzayi, M. (۲۰۱۴). Analysis of contrast between ...
  • Ringold, D. J., & Weitz, B. (۲۰۰۷). The American Marketing ...
  • Rutter, R. N., Hanretty, C., & Lettice, F. (۲۰۱۸). Political ...
  • Saei, A., & Karimi, Z. (۲۰۱۲). Analyzing political culture of ...
  • Stokes, S. C. (۱۹۹۹). Political parties and democracy. Annual Review of ...
  • Talebnejad, A., Ranjbarian, B., Bidram, H., & Samavatian, H. (۲۰۱۷). ...
  • نمایش کامل مراجع