اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی به شیوه گروهی بر میزان خودمتمایز سازی پسران نوجوان دبیرستانی

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی به شیوه گروهی بر میزان خودمتمایزسازی پسران نوجوان دبیرستانی شهر تهران بود. جامعه آماری مورد مطالعه، نوجوانان پسر دبیرستان های منطقه سه تهران بود که با استفاده از روش تصادفی، تعداد ۳۰ دانش آموز انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ دانش آموز) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت سه ماه، تحت سیزده جلسه آموزش مهارت های ارتباطی به صورت گروهی قرار گرفتند. درنهایت از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار این پژوهش، پرسش نامه خودمتمایز سازی (DSI) بود. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس و t وابسته نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی به صورت گروهی، باعث افزایش خود متمایز سازی در نوجوانان شده است.

Keywords:

مهارت های ارتباطی , خودمتمایزسازی , پسرهای دبیرستانی , کواریانس