واکاوی انگاره های بنیادگرایی سلفی در اندیشه شیخ ناصرالدین آلبانی

گفتمان سلفی علمی، بر اساس باور به وجود نارسایی در جامعه که برخاسته از انحراف عقیدتی و عبادی است شکل می­گیرد و به همین جهت، مهم­ترین هدف خود را دست­یابی دوباره به زیست فراگیر اسلامی تعریف می­نماید، با اعتقاد به این راهبرد که تغییر در ساحت سیاست منوط به بازسازی ساحت اجتماع است. بر اساس نظر رهبر این جنبش، این راهبرد در آینده به اصلاح جامعه و بعدتر به تشکیل حکومت اسلامی منجر خواهد شد. این جریان با استفاده از سه انگاره «توحید»، «تبعیت» و «پالایش» تلاش می­نماید، تا با نگاهی مبتنی بر واگرایی سیاسی، به بازسازی ساحت اجتماعی با هدف ایجاد تغییر در ساحت سیاست اقدام نماید و با تربیت افراد جامعه، زمینه را برای تشکیل حکومت اسلامی فراهم نماید. هدف پژوهش، بررسی انگاره­هایی مورد استفاده جریان شیخ آلبانی است، انگاره­هایی که آلبانی از صدر اسلام وام گرفته است و با بازتعریف­شان، به آن­ها کارویژه خاص اختصاص داده است. پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که: شیخ آلبانی جهت بازگشت به زیست فراگیر اسلامی، بنیان­های فکری و معرفتی خود را چگونه تبیین نموده­ است؟ و چنین مفروض گرفته­ایم که: آلبانی، در تلاش است تا با استفاده از این انگاره­ها، به ایجاد حوزه مشروعیت­سازی جهت تشکیل حکومت اسلامی اقدام نماید. ما در این پژوهش از روش توصیفی تحلیلی استفاده نموده­ایم. ابزارگردآوری داده­ها، کتابخانه­ای و شامل بررسی کتاب­ها، مجلات، مقالات، منابع اینترنتی و چندرسانه ­ای است .

Keywords:

سلفی گری , سلفی آلبانی , توحید , تربیت و پالایش , تبعیت , ایمان