دیدگاه شیخ طوسی در مورد قرائات قرآن
Publish place: Studies of Quran Reading، Vol: 7، Issue: 12
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 141
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QMIU-7-12_010
تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1400
Abstract:
قاریان قرآن کریم در خوانش برخی از واژه های قرآن اختلاف داشته اند. پژوهشگران حوزه قرآن و تفسیر همواره در برابر پدیده اختلاف قرائت دیدگاه خویش را آشکار ساخته اند. شیخ طوسی در مقام بزرگ مفسر و فقیه شیعی قرن پنجم در جای جای تفسیر خویش، التبیان، قرائت قاریان را حکایت کرده و حجت هر یک از قرائات را بیان کرده است. هرچند شیخ طوسی قرائت قرآن به قرائت های متداول را، روا می داند و اصل گونا گونی خوانش را در قرآن کریم از اصحاب پیامبر اکرمa، قاریان هفت گانه و دیگر قاریان می پذیرد، ولی پرسش آن است که وی در وجه اعتبار قرائت محکی از قاریان چه نظری دارد و چه قواعدی را برای تشخیص قرائت معتبر و روا از نامعتبر و ناروا به کار می بندد؟ بر اساس جست وجوی فراگیر در تفسیر التبیان شیخ طوسی و بررسی سخنان وی در حکایت اختلاف قرائات و داوری درباره آنها، چنین به دست می آید که شیخ طوسی بر پایه چهار ملاک و قاعده، قرائت معتبر را از نامعتبر می شناساند؛ قرائت مخالف اصول و قواعد مسلم و قطعی زبان عربی در حوزه لغت، صرف و نحو، قرائت شاذ و نارایج، قرائت مورد نهی معصوم و قرائت مخالف خط مصحف مرسوم نامعتبر است و تلاوت قرآن به چنین گونه قرائت هایی ناروا است.
Keywords:
Authors
محمد سلطانی رنانی
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان