معرفی روزن داران با پوسته آهکی هیالین و بررسی پراکنش آنها در رسوبات ساحلی خلیج فارس (از بندر لنگه تا بندر بوشهر)

منطقه مورد مطالعه شامل بخشی از نوار شمالی ساحل خلیج فارس است که مسافتی در حدود ۶۵۰ کیلومتر را دربرمی گیرد. خلیج فارس که دریایی حاشیه ای، نیمه بسته، کم ژرفا با آب گرم و شور است، جریان آبی چرخشی دارد که در اثر اتلاف شدید آب از طریق تبخیر ایجاد شده و در سوی عکس عقربه های ساعت در طول سواحل ایران پیش می رود. ویژگی های بوم شناختی خلیج فارس جامعه ریززیای ویژه ای را ایجاد کرده که در این پژوهش روزن داران هیالین بررسی شده اند. همزمان با نمونه برداری از رسوبات ساحلی، ویژگی های فیزیکوشیمیایی آب نیز سنجیده و مشخص شد عامل فیزیکوشیمیایی موثر بر توسعه روزن داران، میزان اکسیژن محلول در آب است که فراوانی و تنوع آنها را کنترل می کند. به طور کلی در بررسی های مربوط به روزن داران، ۲۹ جنس و ۳۵ گونه شناسایی شدند که بیشترین فراوانی مربوط به روزن داران دارای پوسته آهک هیالین است. نسبت جامعه زنده (بیوسنوز) به جامعه غیرزنده (تافوسنوز) روزن داران ایستگاه های پژوهش شده ارتباط مستقیمی با میزان آلاینده های محیطی دارند. به گونه ای که هر چه میزان آلودگی ها افزایش یابد از شمار و تنوع جامعه بیوسنوز موجودات کاسته شده و به تعداد جامعه تافوسنوز افزوده می شود. عامل تعیین کننده مهم دیگردر فراوانی روزن داران، ویژگی های رسوبی بستر است. چنانچه در بسترهای دانه ریز فراوانی جوامع بیوسنوز و تافوسنوز بیشتر است ولی در صورت نبود و یا کم بودن آلاینده ها، در بسترهای دانه ریز (سیلتی – گلی)  فراوانی صدف های دارای پروتوپلاسم به مراتب بیشتر از دیگر مناطق است.

Keywords:

روزن داران , بیوسنوز , تافوسنوز , ریززیا , خلیج فارس