امکان سنجی احداث مجتمع های خدماتی- رفاهی با تاکید بر مراکز توریستی استان ایلام

مجتمع های خدماتی- رفاهی بین راهی استمرار بخشیدن به سنت حسنه توجه به ابن السبیل و مسافرین در فرهنگ غنی اسلامی و فرهنگ کهن ایران باستان در احداث رباط و ساباط ها است که بر اساس شرایط روز و در مسیرهای اصلی حمل و نقل احداث می شوند. این امر برای ساماندهی به خدمات پراکنده ایست که طی دوران فطرت اواخر دوره قاجار تا پایان دهه۱۳۶۰هجری شمسی در کشور بوقوع پیوسته است. چون حمل و نقل جاده ای در کشور ایران جایگاه اول را دارد و روند توسعه صنایع خودرو سازی هم با تولید گسترده خودروهای سواری که عموما وارد عرصه حمل و نقل جاده ای می شوند نیز به امر مسافرت با وسایل نقلیه به دلیل افزایش نسبی در آمد سرانه و کاهش مدت زمان کار و استفاده از اوقات فراغت دامن می زند. نیاز است که مجتمع های خدماتی رفاهی در بین راه های کشور با استانداردهای مناسبی احداث گردد. برای دستیابی به هدف مهم توسعه گردشگری بخصوص در استان ایلام مکان یابی احداث مجتمع های مذکور منطبق با مسیرهای منتهی به جاذبه های گردشگری استان مد نظر قرار گرفته و با شناخت خدماتی و امکانات استان در دو بخش حمل و نقل و گردشگری و استفاده از تجارب سایر کشورها و با اتکاء به سند چشم انداز ۲۰ ساله و برنامه چهارم توسعه کشور و تعریف شاخص های مناسب برای مکان یابی مرکز و بررسی عوامل محیطی انسانی، حمل و نقلی و سیاست گذاری موثر بر این نوع تصمیم گیری و باز تعریف ویژگی های استان و تجزیه و تحلیل آن از حیث نقاط قوت و ضعف و فرصت ها و تهدیدها نتیجه گیری لازم صورت پذیرفت است. در این راستا علاوه بر ۸ مجتمع دارای موافقت اصولی تعداد۶مجتمع جدید برای توسعه سال های آتی با توجه به نحوه تردد منطقه ای، ناحیه ای و ملی تعریف گردیده است.

Keywords:

امکان سنجی , ایلام , گردشگری , ویژگی های طبیعی و تاریخی.