واکاوی الگوهای گردشی موثر بر گرمای زودهنگام در ایستگاه همدید اندیمشک

در این تحقیق گرمای زودهنگام ایستگاه همدید اندیمشک در طی دوره آماری ۱۳۹۰–۱۳۶۰ با رویکرد محیطی به گردشی مورد بررسی قرارگرفت. سپس با تحلیل داده های موجود ایستگاه روزهای گرم ۳۰ درجه سانتیگراد و بالاتر از آن در اردیبهشت دوره ۳۰ ساله شناسایی و به عنوان روزهای گرم زودهنگام بهاره شهر اندیمشک احصاء شد؛ در این راستا از داده های مربوط به ترازهای پانصد و ۷۰۰ هکتوپاسکال، همچنین نقشه های دما تراز ۱۰۰۰ هکتوپاسکال در قلمرو جغرافیایی ۰ تا ۸۰ درجه طول شرقی و ۰ تا ۸۰ درجه عرض شمالی استفاده و نقشه های مرتبط در محیط نرم-افزارGrads ترسیم شد. داده های مربوطه از مرکز باز تحلیل ملی پیش بینی محیطی و مرکز ملی پژوهش های هواشناسی به صورت دیده بانی ۶ ساعته با تفکیک مکانی ۵/۲ × ۵/۲ درجه دریافت شد. در سال ۱۳۸۵ به دلیل اینکه گرمترین اردیبهشت در طی دوره با ۱۴ روز هوای گرم ۳۰ درجه سانتیگراد و بالاتر بوده، انتخاب شد. با تحلیل همدید نقشه ها در این سال مشخص شد یکی از دلایل ایجاد گرما استقرار و گسترش پرارتفاع آزور در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال که سبب حاکمیت هوای گرم بر روی اندیمشک می شود و همچنین پرفشار جنب حاره که محل فرونشینی هوا می-باشد و به دلیل گرمایش بی دررو و ایجاد پایداری با هوای گرم و خشک همراه هستند. از عوامل دیگر وجود بعضی پرفشارها بر روی دریای ماندران در شمال کشور است که مانع ریزش هوای خنک از عرض های بالاتر شده و تداوم کم فشار گنگ را در سطح زمین قوت بخشیده است و سبب گرمای زودهنگام هوای اندیمشک می شود.

Keywords:

اندیمشک , همدید , گرمای زودرس , الگوهای گردشی