ارزیابی توسعه گردشگری شهر رشت در چارچوب پایداری زیست محیطی

گردشگری همراه با پایداری زیست محیطی به عنوان یکی از مهمترین موضوعات بااهمیت توسعه پایدار می باشد. بدین معنا که ماهیت پایداری گردشگری مستلزم حفظ محیط های طبیعی به همراه حفظ ارزش های فرهنگی و انسانی برای نسل های آینده است.لذا توسعه پایدارگردشگری، فرآیندی است که با کیفیت زندگی میزبانان، تامین تقاضای بازدیدکنندگان و به همان نسبت با حفاظت منابع محیط طبیعی و انسانی در ارتباط است .هدف این تحقیق ارزیابی توسعه گردشگری در چارچوب پایداری زیست محیطی شهر رشت می باشد.از این رو روش تحقیق توصیفی –تحلیلی از نوع پیمایشی متکی بر پرسشنامه از سه گروه کلیدی جامعه محلی،گردشگران و مدیران منابع شهر رشت است.به همین منظور ۴۵ شاخص اقتصادی،اجتماعی و زیست محیطی تعیین و مورد ارزیابی قرار گرفت.برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل سلسه مراتبی فازی در محیط نرم افزاری AHPfuzzy استفاده شد و سطح بندی پایداری بر اساس مدل پرسکات آلن انجام شد. نتایج حاصل از شاخص های کیفیت گردشگری از سوی گردشگران،مردم و مسوولان منابع شهر رشت، نشان داد که پایداری محیطی کل از دیدگاه سه گروه با امتیاز ۰.۲۸۴ نسبت به سایر ابعاد پایداری دارای کمترین امتیاز می باشد و در وضعیت ناپایداری بالقوه قرار دارد و فاصله آن از حد مطلوب پایداری زیاد می باشد. در کل رفاه اکوسیستم طبیعی شهر رشت با امتیاز ۰.۲۸۴در شرایط ناپایداری بالقوه نسبت به رفاه انسانی با امتیاز ۰.۴۶۶ در این شهر قرار دارد.

Keywords:

ارزیابی , توسعه پایدار , گردشگری , پایداری زیست محیطی , شهر رشت