شعر شناسی مکتب پراگ

فضای سیاسی حاکم بر روسیه در دهه ی ۱۹۲۰ و مخالفت آشکار حکومت شوروی با جنبش صورتگرایی عرصه را بر دست اندرکاران محافل مسکو و پطرزبورگ تنگ کرد. در نتیجه برخی از فعالان این انجمن ها از روسیه خارج شدند. از جمله رومن یاکوبسن (۱۹۸۲-۱۸۹۶) که در سال ۱۹۲۰ روسیه را به مقصد پراگ ترک کرد. حلقه ی زبان شناسی پراگ در سال ۱۹۲۶ به همت رومن یاکوبسن و تنی چند از زبان شناسی چک تشکیل شد. این محفل نقش بسزایی در روند حرکت ساختگرایی اروپایی (و بخصوص ساختگرایی فرانسه) در دوران پس از جنگ دوم جهانی و همچنین زبان شناسی انگلیسی- آمریکایی داشت. یاکوبسن در طول زندگی طولانی و پربارش خدمات ارزنده ای به زبان شناسی و مطالعات ادبی و در واقع (با نقشی که در به حرکت آوردن جنبش فکری ساختگرایی اروپا داشته است) به کل اندیشه ی بشری کرده است. یاکوبسن به همراه هم میهنش نیکلای تروبتسکوی نظریه ای در واجشناسی ارایه دادند که گرچه بارها در آن تجدید نظر شده و مورد بازبینی قرار گرفته است.، به دلیل طرح دیدگاه جهانی مشخصه های آوایی کماکان بنیادی ترین نظریه ی واجشناسی این قرن تلقی می شود. زبان آموزی کودک و زبان پریشی نیز از حوزه هایی است که یاکوبسن به طور گسترده به آنها پرداخته است و دستاوردهای مهم و ارزشمندی به همراه داشته است. و سرانجام یاکوبسن در زمینه ی ادبیات نظریه ای جامع ارایه داده است که موضوع بحث ماست