بررسی نقش رهبران تحول آفرین در بازدهی و عملکرد یک سازمان
Publish place: Second National Conference on Management and E-Commerce
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 249
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCEMN02_019
تاریخ نمایه سازی: 19 بهمن 1400
Abstract:
در دنیای امروز تغییرات گسترده و جهانی شدن مستلزم سبک رهبری متفاوت و جدیدی است که با استفاده بهینه از منابع و دارایی های مادی و انسانی، اهداف سازمان را تحقق بخشیده و قادر به توسعه ظرفیت ها و استفاده از آنها باشد. رهبرانی که با خلق چشم انداز های نوین، تدوین و توسعه بینش ها و الهام بخشی موجب تحول و نوآوری شده و با برانگیختن پیروان و ایجاد تعهد و مسئولیت پذیری و هماهنگی در آنها، عوامل و عناصر سازمانی را به گونه ای به کار می گیرند که هم بقای سازمان را تضمین کرده و هم موجبات رشد آنها را فراهم می سازند. چنین رهبرانی را رهبران تحول آفرین" می نامند رهبری تحول آفرین اساس و شالوده ای برای موفقیت سازمانی است که دسترسی به اهداف بالاتری را برای نظام سازمانی میسر می سازد. رهبران تحول آفرین، اثربخشی را به کارایی ترجیح می دهند و سعی می کنند با توجه به روحیات خود و کارکنان، از منابع انسانی سازمان بهره مند شوند. رهبری تحول آفرین از جدید ترین سبک های رهبری است که بسیار به آن توجه شده است. مزایای بسیاری نیز برای این سبک رهبری شناخته شده است که می توان به رضایت شغلی، افزایش بهره وری سازمان و کاهش استرس پیروان اشاره کرد. امروزه از هر زمان دیگری رقابتی تر است به گونه ای که در همه ی لایه های زندگی به چشم می خورد. لذا شرط بقا در دنیای متلاطم کنونی و جلوگیری از رکود و نابودی، نوآوری و در ابعاد گوناگون ایجاد آن در کسب و کار می باشد. از افراد گرفته تا سازمانهای بزرگ، همه و همه باید بر سر منابع محدود در راه دستیابی به موفقیت و کسب اهداف خود به رقابت بپردازند. آنچه به دشواری این امر می افزاید، وجود محیطی نامطمئن و بی ثبات است که تغییرات آن می تواند هر گونه توان و اختیار را از سازمان بگیرد. سازمان های امروزی همواره به دنبال فرصتهایی تازه می باشند که از دید دیگر رقبا پوشانده مانده است. طبعا آنچه می تواند بک سازمان را به این فرصت ها رهنمون نماید، پدیده ای جز نوآوری در تمام سطوح آن نمی باشد. سازمانی که توان ارائه افکار نو و به کار گیری مناسب آن را در خود داشته باشد، به هیچ وجه از تغییر و تحول روی گردان نبوده ، بلکه حتی می تواند به عنوان عاملی در جهت ایجاد تغییر در محیط خویش عمل کند.
Authors
امیر پورنامدار
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی گرایش مدیریت رفتار سازمانی دانشگاه پیام نور گرمسار.سمنان.ایران
حسن تبیانیان
استاد دانشگاه پیام نور واحد سمنان.سمنان.ایران
مهدیه سیل سپور
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی گرایش مدیریت رفتار سازمانی دانشگاه پیام نور گرمسار.سمنان.ایران