جایگاه رواداری مذهبی در امور حکومتی عصر آل بویه
Publish place: Historical Studies of the Islamic World، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 122
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MTE-1-1_002
تاریخ نمایه سازی: 19 بهمن 1400
Abstract:
رواداری مذهبی یکی از مباحث اساسی در جلوگیری از تفرقه و اختلاف در جوامع مختلف است. این مقاله با رویکردی توصیفی - تحلیلی موارد برجسته رواداری در عصر آل بویه را مورد بررسی، سنجش و تحلیل قرار می دهد. وقتی که یک بحث مذهبی در یک دوره تاریخی مانند آل بویه مورد بررسی قرار می گیرد، بی گمان بهترین مصداق در مورد رواداری یا عدم رواداری را در عملکرد پادشاهان و حاکمان جامعه می توان مشاهده کرد. این نظام حاکم است که با در دست داشتن قدرت و حاکمیت، می تواند این موضوع را تقویت یا تضعیف کند. آل بویه با درایت و کیاست، رواداری مذهبی را در امور سیاسی و حکومتی سرلوحه امور خود قرار دادند؛ آنان در برخورد با خلافت عباسی، صبر و شکیبایی در برابر گرایش های مختلف مذهبی، استفاده از وزیران و دبیران مذاهب مختلف و روابط با همسایگان، گام مهمی در این راه برداشتند؛ لذا حاکمان آل بویه با در پیش گرفتن سیاست رواداری مذهبی فرصت استفاده از اندیشه ها و ظرفیت های مختلف جامعه را فراهم کردند. در واقع، در سایه رواداری مذهبی بود که عصر رنسانس اسلامی و شکوفایی فرهنگی جهان اسلام رقم خورد.
Keywords:
Authors
محمدرضا بارانی
استادیار گروه تاریخ اسلام دانشگاه الزهراء
محمد دهقانی
کارشناسی ارشد مطالعات تاریخ تشیع