اثر پیوند سیستمیک سلول های بنیادی مزانشیمی بافت چربی انسان بر اختلالات شناختی و ظرفیت آنتی اکسیدانی هیپوکامپ در مدل تری متیل تینی بیماری آلزایمر

مقدمه: : درمان های مبتنی بر سلول های بنیادی امید تازه ای در درمان بیماری آلزایمر ایجاد کرده اند. ازآنجا که سلول های بنیادی مزانشیمی آثار حفاظت و بازسازی عصبی دارند، هدف این مطالعه ارزیابی حافظه، یادگیری و ظرفیت آنتی اکسیدانی هیپوکامپ متعاقب پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی بافت چربی انسان در موش های صحرایی مدل تری متیل تینی بیماری آلزایمر است. مواد و روش ها: ۲۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به سه گروه (۸=n)، شامل گروه های کنترل (بدون هیچ نوع تیماری)، TMT+PBS (تری متیل تین+ فسفات بافر سالین) و TMT+Ad-MSC (تری متیل تین+سلول های بنیادی بافت چربی) تقسیم شدند. برای القای بیماری آلزایمر، تری متیل تین (TMT) به صورت درون صفاقی (۸ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) تزریق گردید. ۴۸ ساعت بعد، گروه TMT+Ad-MSC یک میلیون سلول به صورت درون وریدی دریافت کرد. یک ماه پس از پیوند، حافظه اجتنابی و کاری ارزیابی شد؛ سپس سطح هیپوکامپی سوپر اکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و مالون دی آلدهید (MDA) به روش الایزا سنجیده گشت. یافته ها: نتایج نشان دهنده افزایش معنا دار درصد تناوب صحیح حرکتی در ماز Y، کاهش مدت زمان طی شده در محفظه تاریک (P˂۰.۰۵) و افزایش معنا دار تاخیر در ورود به محفظه تاریک در گروه TMT+Ad-MSC نسبت به گروه TMT+PBS بود (P˂۰.۰۱)؛ همچنین افزایش فعالیت آنزیم های CAT، SOD و GPX و کاهش سطح MDA در هیپوکامپ در گروه TMT+Ad-MSC در مقایسه با گروه TMT+PBS دیده شد (P˂۰.۰۵). بحث و نتیجه گیری: پیوند زنوگرافت سلول های بنیادی بافت چربی انسان سبب بهبود حافظه و یادگیری، کاهش استرس اکسیداتیو بافتی و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی هیپوکامپ در مدل حیوانی بیماری آلزایمر گردید.

Keywords:

Alzheimer's disease , Memory , Mesenchymal stem cells , Oxidative Stress , Rat , استرس اکسیداتیو , بیماری آلزایمر , حافظه , سلول های بنیادی مزانشیمی , موش صحرایی