انتخاب شریک به منظور نوآوری محصول مشترک با استفاده از روش های سوارا و کوکوسو در صنعت خودروسازی ایران

در فضای رقابتی امروز، شرکت ها به دلیل سرعت بالای ارائه محصولات جدید و افزایش نوآوری در تولیدات، معمولا به تنهایی قادر به موفقیت در اهداف استراتژیک خود نیستند. به همین منظور اتحادهای استراتژیک یکی از راه های موفقیت شرکت ها است که از این طریق با بهره گیری از دانش شرکت های دیگر، نوآوری محصولات را افزایش می دهند. انتخاب شرکای مناسب و شایسته پیش نیاز مهمی برای بهبود عملکرد نوآوری محصول مشترک است. هدف اصلی این پژوهش انتخاب شریک در راستای نوآوری محصول مشترک در صنعت خودرو سازی ایران است که ابتدا با مرور ادبیات، ۵۴ معیار شناسایی شد و با کمک خبرگان صنعت خودرو سازی، با روش دلفی فازی به ده معیار با اهمیت بیشتر کاهش یافت. در گام بعد با روش سوارا به وزن دهی ده معیار پرداخته شد که سه معیار نقاط قوت شریک در زمینه همکاری، تجربه در اتحاد و برنامه عملیاتی روشن به ترتیب با وزن های ۴۵۴۰ / ۰ ، ۲۵۰۴ / ۰ ، ۱۲۸۵ / ۰ بالاترین اهمیت را داشتند. در گام نهایی با استفاده از تکنیک کوکوسو بهرتبه بندی گزینه هایی پرداخته شد که از نظر ویژگی های درجه تطبیق دانش، عملکرد همکاری دانشی، صلاحیت دانش فردی از یک دیگر متفاوت بوده اند. در آخر این نتیجه حاصل شد که مناسب ترین گزینه، A۴ بوده که از نظر درجه تطبیق دانش، رتبه زیاد، از نظر عملکرد همکاری دانشی، رتبه متوسط و از نظر صلاحیت دانش فردی، رتبه کم را به خود اختصاص می دهد که نشان دهنده بالا بودن اهمیت درجه تطبیق دانش و عملکرد همکاری دانشی از منظر خبرگان است.

Keywords:

انتخاب شریک , اتحاد استراتژیک , نوآوری محصول مشترک , روش سوارا , روش کوکوسو