ارائه مدلی جهت پیش بینی رفتار رئولوژیک قیرهای پیرشده بر مبنای نتایج آزمایشات روسازی ممتاز

خلاصه روسازی آسفالتی یکی از انواع روسازی های متداول مورد استفاده در اکثر کشورهای دنیا و البته در ایران می باشد. مخلوط آسفالتی موجود در این نوع روسازی دارای خواص ویسکوالاستیک می باشد که ناشی از وجود قیر در آن است. قیر ازنظر حجم و وزن بخش کوچکی از مخلوط های آسفالتی را تشکیل می دهد اما سهم زیادی بر روی عملکرد لایه های روسازی دارد. رفتار ویسکوز قیر در درجه حرارت های بالا و افزایش بارهای ترافیکی در طول عمر بهره برداری از مهمترین دلایل خرابی موضعی روسازی، از جمله شیارافتادگی جای چرخ که شایع ترین نوع خرابی است، می باشد. این امر به خوبی اهمیت شناخت دقیق رفتار رئولوژیک قیر را نشان می دهد. از جمله پارامترهای تاثیرگذار بر رفتار قیر زاویه فاز و مدول مختلط می باشد. که میزان ویسکوز یا الاستیک بودن قیر را در دماهای مختلف نشان می دهند. در روش نوین طراحی روسازی یعنی روسازی ممتاز، مقدار این دو پارامتر را می توان با استفاده از آزمایشاتی مانند: آزمایش DSR به دست آورد. همچنین برای پی بردن به رفتار قیر در در طول عمر بهره برداری، باید قبل از انجام آزمایش فوق نمونه های قیر در دستگاه محفظه تسریع پیری (PAV) تحت پیرشدگی درازمدت قرار گرفته باشند. از آنجایی که برای انجام آزمایشات فوق علاوه بر صرف هزینه و وقت زیاد نیاز به تجهیزات پیشرفته آزمایشگاهی است، لذا در پژوهش حاضر سعی گردیده تا مقدار این دو پارامتر با استفاده از روابط نظری محاسبه شود. برای این منظور ابتدا مقدار زاویه فاز و مدول مختلط برای قیرهای پیرنشده محاسبه و سپس با مقایسه این مقادیر و نتایج آزمایشگاهی و برازش منحنی های به دست آمده، مدلی (رابطه ای) برای تعیین مدول مختلط قیرهای پیرشده در دستگاه PAV ارائه گردید. در پایان مشاهده شد منحنی های حاصل از روابط نظری به خوبی منطبق بر منحنی های نتایج آزمایشگاهی است و می توان از آن به عنوان جایگزینی برای آزمایشات مذکور استفاده نمود.

Keywords:

کلمات کلیدی: مدول مختلط , زاویه فاز , آزمایش DSR , آزمایش PAV