مساله تخصیص درجه دو استوار و حل آن با روش ابتکاری

مساله چیدمان تسهیلات در محل های مختلف به منظور کاهش هزینه های ناشی از جابه جایی حجم بالای مواد در بین تسهیلات همواره مورد توجه پژوهش گران و محققان عرصه طرح ریزی و طراحی واحد های صنعتی بوده است. بدین ترتیب تلاش های بسیاری برای ساخت مدل های بهینه سازی چیدمان تسهیلات با هدف کاهش میزان جابه جایی مواد صورت گرفته است. مساله تخصیص درجه دو (QAP) یکی از مسایلی است که برای مدل کردن چیدمان تسهیلات توسط محققان توسعه داده شده است. این در حالی است که عدم قطعیت موجود در دنیای پیرامون، یا در نتایج حاصل از این تلاش ها دیده نمی شود و یا به علت اعمال این محدودیت، مدل های غیرخطی پیچیده ای شکل گرفته اند که قابل اعمال به مسایل بهینه سازی گسسته نمی باشند. در این بخش با توجه به مدل عدم قطعیت بودجه ای در بهینه سازی استوار که قابل اعمال به مسایل بهینه سازی گسسته می باشد و قابلیت تنظیم درجه محافظه کاری برای آن وجود دارد، همتای استوار مساله تخصیص درجه دو برای چیدمان تسهیلات به منظور لحاظ کردن عدم قطعیت های موجود در این گونه مسائل ارایه می گردد و توانایی آن در مهار کردن عدم قطعیت های مذکور به کمک شبیه سازی مونت کارلو مورد آزمون و تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.

Keywords:

چیدمان تسهیلات , مساله تخصیص درجه دو , بهینه سازی استوار