بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری و سازگاری تحصیلی با واسطه گری صبر

هدف این مطالعه بررسی رابطه شیوه­های فرزندپروری و سازگاری تحصیلی با واسطه­گری صبر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. روش این تحقیق، همبستگی بود. جامعه آماری تمام دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه شیراز و ۲۳۵ دانشجو (۹۵ پسر و ۱۴۰ دختر) با روش نمونه­گیری طبقه­ای نسبی مشخص شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه­های شیوه­های فرزندپروری بامریند، صبر خرمایی، فرمانی و سلطانی، و سازگاری تحصیلی باکر و سیریک جمع­آوری شد. نتایج پژوهش نشان داد که اثر غیر مستقیم شیوه­های فرزندپروری مستبد (۴/۰۶ = t) و مقتدر (۴/۸۴ = t) بر سازگاری تحصیلی به ترتیب برابر با ۰/۰۷ و ۰/۰۸ و در سطح ۰/۰۱ معنار بوده است. هم­چنین اثر غیر مستقیم شیوه فرزندپروری آسانگیر (۲/۳۳= t) برابر با ۰/۰۵ و در سطح ۰/۰۵ معنادار بوده است. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که صبر در رابطه با شیوه­های فرزندپروری و سازگاری تحصیلی، نقش واسطه­ای را ایفا می­کند. شاخص نیکویی برازش الگو نیز برازش الگوی پیشنهادی پژوهش را تایید کرد. نتایج پژوهش موید این است که شیوه­های فرزندپروری به صورت مستقیم و غیر مستقیم با واسطه صبر بر سازگاری تحصیلی تاثیر دارد؛ لذا ضروری است در نظام تعلیم و تربیت به شیوه­های فرزندپروری و صبر به عنوان عوامل موثر در سازگاری تحصیلی بیش از پیش توجه شود.  

Keywords:

شیوه های فرزندپروری , صبر , سازگاری تحصیلی