اثربخشی آموزش به شیوه تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر سبک دلبستگی و عملکرد خانواده در زنان

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش به شیوه تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر سبک دلبستگی و عملکرد خانواده در زنان متاهل انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش­آزمون پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زنان متاهل مراجعه­کننده به خانه­های سلامت منطقه ۴ شهر تهران تشکیل می داد. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر بود که داوطلبانه انتخاب شدند. چون افراد در هر خانه سلامت حاضر به شرکت در جلسات خانه سلامت دیگر نبودند، پژوهشگر به صورت تصادفی یک خانه سلامت را به عنوان گروه آزمایش و خانه سلامت دیگر را به عنوان گروه کنترل انتخاب کرد. ابزار اندازه­گیری پرسشنامه سبک دلبستگی هازن و شیور و پرسشنامه عملکرد خانواده بود. ایماگوتراپی در ده جلسه (۹۰ دقیقه­ای) به صورت هفتگی به گروه آزمایش، آموزش داده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده­ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. بنا بر یافته­های این پژوهش، آموزش به شیوه ایماگوتراپی بر سبکهای دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا اثرگذار نیست؛ اما بر سبک دلبستگی ایمن اثرگذار است. هم­چنین این شیوه آموزش به طور معنی­داری بر خرده مقیاسهای همراهی عاطفی، آمیزش عاطفی و نمره کلی عملکرد خانواده تاثیرگذار است.

Keywords:

تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) , سبک دلبستگی , عملکرد خانواده