بررسی علل گرایش به عرفان های نوظهور در ایران و پیامدهای امنیتی ناشی از آن

معنویت گرایی، تمنای فطری انسان هاست اما معنویت های نوظهور پاسخی مسخ شده به این تمنا می دهند. در دنیای امروز متاسفانه بسیاری از افراد مخصوصا قشر جوان جامعه به صورت ناخودآگاه و یا تحت تاثیر برخی از رفتارها و تبلیغات از علائم، نشانه ها یا رفتارهایی بهره می برند و یا شیوه زندگی خود را به سمت هایی سوق می دهند که متعلق به عرفان های نوظهور و انحرافی است. این فرقه ها آسیب های جبران ناپذیری وارد می کنند. از این رو مطالعه ی نقادانه و بررسی علل گرایش به آن ها به خصوص آن ها که در ایران فعال هستند ضروری است. هدف این پژوهش، بررسی علل گرایش به عرفان های نوظهور و بررسی مهم ترین دلایل و بسترهای اصلی گرایش به این فرقه ها در کشور ایران است. برای انجام این تحقیق پس از مصاحبه با خبرگان، پرسشنامه ای تنظیم و بین ۴۰ نفر از خبرگان توزیع شد. تعداد ۳۶ پرسش نامه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل آماری شد. ضریب آلفای کرونباخ ۹۱/۰ محاسبه و پایایی آن تایید شد. پاسخ دهندگان مهمترین علت گرایش به عرفان های نوظهور در ایران را بسترهای فرهنگی دانسته و ریشه های اعتقادی، سیاسی، بسترهای فردی و علل اجتماعی را به ترتیب در اولویت های بعدی قرار داده اند و تاثیر «عوامل اقتصادی» را رد کردند. آنچه مهم است این است که باید با نگاهی عمیق تر به این علل و عوامل؛ به فکر چاره ای برای مقابله با گسترش این عرفان ها و روشن ساختن اذهان عموم باشیم تا سطحی نگری نسبت به این موضوع باعث تباهی نسل نگردد.

Keywords:

عرفان های نوظهور , نحله های انحرافی نوظهور , عرفان کاذب , عرفان سکولار , جنبش های نوپدید دینی