سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

تبیین ساختاری دگردیسی احزاب افغانستان از نظامی گری به مصالحه(نمونه پژوهی: حزب اسلامی گلبدین حکمتیار)

Publish Year: 1397
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 213

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_PIR-10-37_006

Index date: 12 February 2022

تبیین ساختاری دگردیسی احزاب افغانستان از نظامی گری به مصالحه(نمونه پژوهی: حزب اسلامی گلبدین حکمتیار) abstract

پیوستن حزب اسلامی حکمتیار به فرآیند صلح ملی افغانستان، از مهم ترین پیش آمدهای جنجال برانگیز اخیر و اثرگذار بر وضعیت سیاسی-امنیتی و مناسبات منطقه ای این کشور است. ریشه یابی این دولت پذیری و دولت ستیزی تاریخی حکمتیار، مسئله اصلی نوشتار حاضر است. هدف طرح این پرسمان، بازنمایی نقش سیاست بر خشونت و مصالحه در این کشور ست. پرسش جستار حاضر، این است که علت رویکرد نظامی حزب حکمتیار در برابر دولت های افغانستان (۲۰۱۶-۱۹۶۹م.) و سپس، تغییر آن به رویکرد سیاسی چه بود؟ فرضیه پژوهش که در چارچوب نظریه نظم های اجتماعی باز و بسته داگلاس نورث عملیاتی گردیده، بدین شرح است: نوع ساختار سیاسی قدرت در افغانستان در گزینش رویکردهای نظامی یا سیاسی حزب اسلامی تاثیر مستقیم داشته است. طبق یافته های پژوهش، ماهیت و ساختار قدرت نظام های پادشاهی (۱۹۳۳م.)، اقتدارگرا (۱۹۷۳م.)، کمونیستی (۱۹۷۸م.)، غیرنهادمند (۱۹۹۲م)، و بنیادگرای افغانستان (۱۹۹۶م.)، که متضاد با خط مشی اسلام خواهی و دموکراسی خواهی حکمتیار بود، رویکردی مسلحانه بر حزب تحمیل کرد. اما ساختار و نظام درحال دموکراتیک، نهادمند و اسلامی افغانستان پساطالبان، در کنار خروج حداکثری نیروهای خارجی از این کشور، اتخاذ رویکرد مسالمت آمیز حزب را فراهم ساخت. در تحلیل نهایی، سیاست دولت ها و نه ساختار سنتی جامعه، موجد زایش خشونت های اجتماعی افغانستان است.

تبیین ساختاری دگردیسی احزاب افغانستان از نظامی گری به مصالحه(نمونه پژوهی: حزب اسلامی گلبدین حکمتیار) Keywords:

تبیین ساختاری دگردیسی احزاب افغانستان از نظامی گری به مصالحه(نمونه پژوهی: حزب اسلامی گلبدین حکمتیار) authors

ناصر یوسف زهی

دانشجوی علوم سیاسی (گرایش مسائل ایران)، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد

مهدی نجف زاده

دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
Alleyne, M.D.,(۲۰۰۳) Global lies? Propaganda, the UN and the world ...
Alleyne, M.D., (۲۰۰۵) The United Nations’ celebrity diplomacy, SAIS Review ...
Cheng ,K. and Leung, V.,(۲۰۱۷) Celebrity Culture and the Entertainment ...
Cooper, A.,F. ,Dobson,H. and Wheeler, M. (۲۰۱۷) Non-western celebrity politics ...
Corner, J., (۲۰۰۳) Mediated persona and political culture. In: J. ...
Dieter,H. and Kumar, R.,(۲۰۰۸) The Downside of Celebrity Diplomacy: The ...
Pike, D., (۲۰۰۰) Informal politics in Vietnam. In: L. Dittmer, ...
Ribke N. (۲۰۱۵) Entertainment Industries and ‘Liberal’ Celebrities: the Failure ...
Richey, L.A., (۲۰۱۶) Celebrity humanitarianism and North-South relations: politics, place ...
Street, J., (۲۰۰۳) The celebrity politician: political style and popular ...
Vallely, P.,(۲۰۰۹) From A-lister to aid worker: does celebrity diplomacy ...
Wheeler ,Mark (۲۰۱۱) Celebrity diplomacy: United Nations’ Goodwill Ambassadors and ...
نمایش کامل مراجع