تبیین رویکردهای حزب عدالت و توسعه ترکیه در قبال کردها: از آشتی ملی تا سیاست سرکوب (۲۰۱۵-۲۰۰۲)

چکیده رویکرد رهبران حزب عدالت و توسعه در قبال اقلیت کرد، پس از پیروزی پارلمانی ۲۰۰۲ نشان از حرکت این کشور به سمت آشتی ملی[۱] در سال­های آتی داشت. با این حال، در ادامه این حزب عملا نتوانست به تعهدات خود در قبال این اقلیت، جامه عمل بپوشاند. بر این پایه، هدف پژوهش حاضر بررسی چرایی تغییر و نوسان رویکردهای حزب عدالت و توسعه در قبال کردها بین سال­های ۲۰۱۵-۲۰۰۲ است. بدین ترتیب، پژوهش با تکیه بر روش کیفی از نوع تبیین علی و بهره­گیری از منابع کتابخانه­ای و منابع اینترنتی، در پی پاسخگویی به این پرسش اصلی است که علت فعال شدن مجدد شکاف قومی ترک-کرد پس از یک دهه سیاست آشتی و کاهش حمایت کردها از حزب عدالت و توسعه در انتخابات ۲۰۱۵ چه بوده است؟ فرضیه مورد آزمون پژوهش این است که به­نظر می­رسد ناتوانی دولت ترکیه به رهبری حزب عدالت و توسعه در پیگیری و تامین کامل مطالبات اقلیت کرد پس از مذاکرات آشتی ملی و عدم دستیابی کردها بر مطالبات اصلی­شان از یک­سو، و گرایش کردها به همبستگی فرامرزی با کردهای سوریه و عراق پس از تحولات اخیر خاورمیانه از سوی دیگر، باعث خصمانه شدن مواضع طرفین و فعال شدن شکاف ترک-کرد در انتخابات اخیر شده است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که بخشی از سیاست های حزب عدالت و توسعه در حوزه رتوریک باقی ماند و در عمل کمتر توانست اهداف حزب را تامین نماید؛ از این رو، ناتوانی حزب در پیگیری و تامین مطالبات کردها، باعث فعال شدن شکاف ترک-کرد در انتخابات اخیر شده است. [۱]. üzlaşma

Keywords:

واژه های کلیدی: ترکیه , حزب عدالت و توسعه , اقلیت کرد , سیاست آشتی ملی , سیاست سرکوب