مواجهه با عوامل استرس زا در بین تکنسین های فوریت پزشکی مراکز اورژانس پیش بیمارستانی استان آذربایجان شرقی

زمینه و هدف: حرفه فوریت های پزشکی بطور ذاتی استرس زا است. تکنسین های فوریت پزشکی استرس های زیادی را به جهت محیط کاری و شرایط بیماران تجربه می نمایند. میزان مواجهه با عوامل استرس زا بر سلامت پرسنل و مراقبت بیماران اثر گذار است. هدف این مطالعه تعیین میزان مواجهه با عوامل استرس زا در بین تکنسین های فوریت پزشکی آذربایجان شرقی می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی ۳۲۰ تکنسین از ۹۸ پایگاه اورژانس آذربایجان شرقی شرکت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی میزان مواجهه با عوامل استرس زا استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد از میان ۴۵ عامل استرس زای شغلی تجربه شده، میانگین میزان مواجهه ۷۹/۲ از پنج بود. بیشترین میانگین میزان مواجهه با عوامل استرس زا شامل انتقال بیماران بدحال با آمبولانس با میانگین ۷۶/۳ بود و کمترین میانگین میزان مواجهه؛ مربوط به عدم اطلاع از کاربرد صحیح تجهیزات با میانگین ۰۶/۲ گزارش شد. همچنین بین میزان مواجهه با عوامل تنش زای شغلی با تعداد ماموریت، مدرک تحصیلی و نوع استخدام ارتباط معنی داری دیده شد. نتیجه گیری: در این مطالعه میزان مواجهه با عوامل استرس زا در بین پرسنل فوریت های پزشکی در حد متوسط به بالا بود. شناسایی میزان مواجهه با عوامل استرس زا می تواند در برنامه ریزی و پیشگیری در جهت کاهش میزان مواجهه و کنترل استرس در بین تکنسین های فوریت پزشکی موثر باشد.

Keywords:

stress , exposure , emergency medical technician , emergency , pre-hospital care , استرس , مواجهه , تکنسین های فوریت پزشکی , اورژانس پیش بیمارستانی