القای مقاومت به تنش عنصر سنگین کادمیوم در بذرهای بدست آمده از بوته های نخود فرنگی تلقیح شده با باکتری سودوموناس و نانوکلات بور

به منظور ارزیابی اثرات تلقیح گیاه مادری با باکتری­های محرک رشد گیاه و محلول­پاشی نانو کلات ­بور بر شاخص­های جوانه­زنی و رشد گیاهچه نخودفرنگی در شرایط تنش عنصر سنگین کادمیوم، آزمایشی  به صورت فاکتوریل بر پایه طرح  کاملا تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل دوازده سطح ترکیبی محلول­پاشی و تلقیح با باکتری سودوموناس (بدون محلول­پاشی و تلقیح با باکتری (شاهد))، نانوکلات بور۲ میلی­گرم در لیتر، نانوکلات بور ۴ میلی­گرم در لیتر، تلقیح با باکتری­محرک رشد سودوموناس سویه­های۱۵P، ۲۵P  و ۳۲P  و سه سطح تنش کادمیوم (۰، ۵۰ و ۱۰۰ میلی­گرم بر لیتر کلرید کادمیوم) بودنددر این پژوهش، علاوه بر شاخص­های جوانه­زنی بذر و رشد گیاهچه نخودفرنگی، برخی از پارامترهای بیوشیمیایی از قبیل محتوای پروتئین محلول، قندهای محلول، پرولین و محتوای رنگیزه­های فتوسنتزی گیاهچه  و فعالیت آنزیم­ آنتی-اکسیدانی پراکسیداز نیز اندازه­گیری شد.. تنش کادمیوم درصد و سرعت جوانه زنی، طول و وزن خشک گیاهچه، شاخص طولی و شاخص وزنی گیاهچه، کلروفیل، پروتیین و آنزیم­های آنتی­اکسیدانی را به طور معنی­داری کاهش داد و پرولین،  نشت غشاء،  را افزایش داد.  درحالیکه تغذیه با کودهای نانوکلات بور و تلقیح گیاه مادری با باکتری­های محرک رشد  با افزایش شاخصهای جوانه­زنی و رشد گیاهچه و  از طریق  افزایش رشد و فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان پراکسیداز  موجب کاهش  معنی­دار اثرات تنش کادمیوم گردید.

Keywords:

bacteria , boron germinatio , pea , stress , باکتری , بور , تنش , جوانه زنی , نخودفرنگی