بررسی و مقایسه اثربخشی تمرین شبیه سازی ذهنی فرآیندی و فرآورده ای بر خودتنظیمی وخودپنداره تحصیلی

هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه اثربخشی شبیه سازی های ذهنی فرآیندی با فرآورده ای بر خود تنظیمی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان شهر تهران بود. روش پژوهش از نوع روش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس آموزش پرورش منطقه ۱۸ شهر تهران تشکیل داده بودند از این جامعه با استفاده از روش تصادفی ساده، ۴۵ نفر انتخاب و در ۳ گروه به صورت تصادفی ساده جایگزین شدند. ابتدا پیش آزمون خودتنظیمی و خودپنداره تحصیلی از همه دانش آزمون گرفته شد، آموزش برای گروه آزمایش ۱ به روش شبیه سازی ذهنی فرآیندی و برای گروه آزمایش ۲ به روش شبیه سازی ذهنی فرآورده ای اجرا شد و برای گروه کنترل هیچ گونه آموزشی ارائه نشد. بعد از اتمام آموزش برای گروه های آزمایش، از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. یافته های پژوهش با استفاده تحلیل کواریانس نشان داد که هر دو شبیه سازی ذهنی فرآیندی و فرآورده ای بر افزایش خودتنظیمی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان تاثیر معنی دار دارند اما نتایج t مستقل نشان داد که  شبیه سازی فرآیندی، موثرتر از شبیه سازی فرآورده ای است. بنابراین از این شیوه های آموزشی می توان در بهبود خودتنظیمی و خودپنداره دانش آموزان بهره جست.

Keywords:

شبیه سازی های ذهنی , فرآیندی , فرآورده ای , خودتنظیمی , خودپنداره تحصیلی